Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Ζήτημα τιμής η δικαίωση των καθαριστριών

«Οι απολυμένες καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών, μια ομάδα γυναικών μέσης ηλικίας, έγιναν ηρωίδες για τους Έλληνες». Έτσι ξεκινά ένα αφιέρωμα του BBC στις γυναίκες με «τα λαστιχένια γάντια».
Η επαναπρόσληψη των καθαριστριών θα είναι ένα ηχηρό 
μήνυμα ενάντια στη μνημονιακή βαρβαρότητα
Οι 595 καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών απολύθηκαν πριν από 18 μήνες. Είναι μητέρες, σύζυγοι, χήρες ή χωρισμένες, γιαγιάδες που δεν είχαν καμία εμπειρία στον ακτιβισμό, αλλά αποφάσισαν να διεκδικήσουν τη δουλειά τους. Σε μία νύχτα, βρέθηκαν στο δρόμο. Χωρίς δουλειά, χωρίς να μπορούν να φροντίζουν τα παιδιά τους χωρίς ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον… Έτσι αποφάσισαν να κατασκηνώσουν έξω από το υπουργείο Οικονομικών και να προκαλέσουν στην προηγούμενη κυβέρνηση κάτι περισσότερο από πονοκέφαλο. Επί 18 μήνες στο δρόμο, 18 μήνες αγωνία, 18 μήνες συνέχισαν με
αμείωτη ένταση των αγώνα τους. Μερόνυχτα ολόκληρα έμειναν έξω από το ΥΠΟΙΚ. Ώρες έξω από τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαρ. Τρικούπη, όπου επίσης διαμαρτύρονταν. Έγιναν παράδειγμα αγωνιστικότητας για όλα τα κομμάτια της κατακερματισμένης εργατικής μας τάξης.
Η σημερινή κυβέρνηση προεκλογικά χρησιμοποίησε αυτόν τον αγώνα, που ήταν ορόσημο για τους υπόλοιπους εργαζομένους όλη την προηγούμενη περίοδο. Υποσχέθηκε την άμεση επαναπρόσληψή τους, πράγμα στο οποίο είχαν αποθέσει όλες τους τις ελπίδες. Όμως, όπως φαίνεται, μετά την απομάκρυνση «από το ταμείο», τις παρέπεμψαν στις καλένδες.
Για μας δεν έχουν σημασία ούτε οι υποσχέσεις του Βαρουφάκη και του Κατρούγκαλου ούτε τι συμφώνησε ο δικηγόρος των καθαριστριών με το υπουργείο σχετικά με την εκδίκαση στον Άρειο Πάγο. Ούτε έχει σημασία αν η κυβέρνηση θα τις επαναπροσλάβει σε «δυο τρεις μήνες», ή τον Οκτώβριο, που ούτε αυτό είναι σίγουρο. Σημασία έχει ότι αυτή η κυβέρνηση, που υποστηρίχθηκε κυρίως από τον κόσμο της εργασίας, όφειλε αυτόν τον αγώνα, με όλη την τεράστια συμβολική του σημασία, να τον δικαιώσει αμέσως. Και όχι «εάν» και «εφόσον».
Αφού δεν είχαν το σθένος να τηρήσουν έστω αυτή την υπόσχεση, που δεν κοστίζει ακριβά, πώς ζητάνε από τον ελληνικό λαό να τους εμπιστευτεί; Εδώ το ΠΑΣΟΚ και τους ΕΑΣίτες το 1993 τους πήρε πίσω. Και ένα κόμμα που θέλει να λέει ότι είναι αριστερό είναι δυνατόν να μην έχει στις προτεραιότητές του την αποκατάσταση αυτής της προκλητικής αδικίας;

Ματίνα Χελιδώνη