Δευτέρα 22 Ιουνίου 2015

ΔΡΑΣΗ ΤΩΡΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΖΙΧΑΝΤΙΣΤΩΝ

Αλληλεγγύη σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής 
που μάχονται έμπρακτα τους μεσαιωνικούς τζιχαντιστές!
Εδώ και περίπου έναν χρόνο η ανθρωπότητα έχει γίνει μάρτυρας της επέλασης και του πρωτοφανούς οργίου βαρβαρότητας του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στη Συρία και το Ιράκ. Τον τελευταίο μήνα, αυτοί οι σκοταδιστές εγκληματίες έχουν περάσει σε νέα φάση επέκτασης της επικράτειάς τους, ενώ οι «φίλιες» δυνάμεις τους περιλαμβάνουν πλέον από μια σειρά ισχυρές ένοπλες ομάδες σε πλήθος μουσουλμανικές χώρες μέχρι το καθεστώς του Ερντογάν στην Τουρκία.
Σκηνές απίστευτης βαρβαρότητας εκτίθενται καθημερινά στα δυτικά μέσα ενημέρωσης: μαζικές σφαγές αιχμαλώτων και «απίστων», αγοραπωλησίες παιδιών και γυναικών σε σκλαβοπάζαρα, ισοπέδωση αρχαίων πόλεων τεράστιας πολιτιστικής αξίας· οι βιασμοί ακόμα και μικρών παιδιών βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και τα καθάρματα αυτά όχι μόνο δεν επιδιώκουν να κρύψουν τίποτα αλλά θεωρούν αυτές τις πράξεις «εφαρμογή της δικαιοσύνης του Ισλάμ»! Όλα αυτά έχουν προκαλέσει, μέχρι στιγμής, όχι την οργή και την αγανάκτηση, όπως θα περίμενε κανείς, αλλά μάλλον το φόβο και ακόμα ακόμα έναν ορισμένο εθισμό! Αυτός ακριβώς, όμως, είναι ο στόχος του ISIS!

Οι αντιδράσεις των ισχυρών χωρών της Δύσης είναι από ανύπαρκτες έως συμβολικές. Οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές, πριν από λίγα χρόνια, είχαν ισοπεδώσει με βόμβες το Ιράκ και το Αφγανιστάν. Τώρα οι βομβαρδισμοί κατά του ISIS είναι πιο σποραδικοί και από… βροχή στην έρημο. Ενώ νέοι τζιχαντιστές στρατολογούνται κανονικότατα στην Αγγλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία κ.α. Εμείς δεν ισχυριζόμαστε, βέβαια, όπως κάνουν διάφοροι συνωμοσιολόγοι, ότι ο ISIS είναι δημιούργημα των «Αμερικανών», των «Εβραίων» κ.λπ. Είναι δεδομένο ότι φανατικοί ισλαμιστές εξοπλίστηκαν από τη Δύση ενάντια στο καθεστώς του Άσαντ στη Συρία. Αλλά είναι παράλογο να ισχυρίζεται κανείς ότι οι δυτικοί ιμπεριαλιστές, για να ανατρέψουν τον Άσαντ, υποστηρίζουν συνειδητά μια δύναμη που μπορεί να απειλήσει τα συμφέροντά τους σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Από την άλλη, η θεωρία του μεγαλύτερου μέρους της λεγόμενης «αριστεράς» ότι γι’ αυτή την κατάσταση ευθύνονται οι «ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις» στη Μέση Ανατολή είναι και κοντόθωρη, αλλά και αντιδραστική, αφού εμμέσως δίνει «αντι-ιμπεριαλιστικά» εύσημα στους ισλαμοφασίστες.
Φαινόμενα όπως ο ISIS έχουν το ίδιο υπόβαθρο με την άνοδο των πιο αντιδραστικών αντιλήψεων και μέσα στην ίδια τη Δύση: Η αιτία είναι η γενικευμένη παρακμή του καπιταλισμού. Η φτώχεια, η ανεργία, η κοινωνική οπισθοδρόμηση στη Δύση σπρώχνει καθυστερημένες μάζες σε μεσαιωνικά ιδεολογήματα φασιστικού ή άλλου τύπου. Κατά τον ίδιο τρόπο, η πλήρης χρεοκοπία των αστικών καθεστώτων στη Μέση Ανατολή (που ήταν και πιο καθυστερημένα από εκείνα της Δύσης) σπρώχνει τις μάζες πίσω στις παραδόσεις του Ισλάμ και της θεοκρατίας. Για να νικήσει το φανατικό Ισλάμ, ο δυτικός ιμπεριαλισμός θα έπρεπε να διαλύσει τελείως το κοινωνικό του υπόβαθρο, φέρνοντας σε αυτές τις κοινωνίες έστω κάποια ψήγματα κοινωνικής πρόνοιας, βελτίωσης του βιοτικού επιπέδου, δημοκρατικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Μα πώς να το κάνει αυτό, όταν τα αγαθά αυτά πάει να τα στερήσει και από τους ίδιους τους λαούς της Δύσης; Έτσι, προτιμά να καιροσκοπεί, κερδίζει ό,τι μπορεί από αυτή την κατάσταση και, ταυτόχρονα, προβάλλει ένα ισχυρό φόβητρο για όλους τους λαούς του κόσμου.
Το Ισλάμ, όμως, δεν θα μείνει μόνο στη Μέση Ανατολή. Το Ισλάμ ενισχύεται ραγδαία και μέσα στην ίδια την Ευρώπη, στις μεταναστευτικές κοινότητες και όχι μόνο! Προτού, λοιπόν, βρεθούμε να παλεύουμε με τους τζιχαντιστές μέσα στις ίδιες μας τις χώρες, πρέπει να ανακόψουμε τώρα αυτή τη φρίκη! Πώς: α) Διαδηλώσεις και πολιτικές καμπάνιες ενάντια στους τζιχαντιστές και τα εγκλήματά τους. Να γίνει πεποίθηση και στον τελευταίο πολίτη με μια στοιχειώδη συνείδηση σε αυτόν τον κόσμο ότι τα εγκλήματα αυτά δεν μπορεί να είναι άλλη μια… εικόνα στις ειδήσεις. β) Συγκεκριμένα μέτρα, κατασταλτικά και όχι μόνο, για να συντριβούν οι στρατολογικές και οικονομικές «βάσεις» των τζιχαντιστών μέσα στην Ευρώπη. γ) Έμπρακτη αλληλεγγύη σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, στην προοπτική ενός ενιαίου μετώπου ενάντια στον σκοταδισμό, τον ιμπεριαλισμό και το πισωγύρισμα στον μεσαίωνα.


Πάρις Δάγλας