Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Μνημονιακό δημόσιο Πατρίκιοι και πληβείοι

Ένα απ’ τα μέτρα που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την επαίσχυντη υποταγή της
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα βρεθούν ξανά στη μάχη 
για να αποτρέψουν τη μνημονιακή κόλαση
στους εγχώριους και ξένους δυνάστες τον περασμένο Ιούλιο ήταν: να ανοίξει η «ψαλίδα» των μισθών στο δημόσιο ανάμεσα στη μεγάλη μάζα των κατώτερων υπαλλήλων και την «κάστα» των ανώτερων και ανώτατων διοικητικών στελεχών. Αυτό το στοιχείο αποδεικνύει ότι οι στόχοι τους δεν είναι αμιγώς οικονομικοί, μόνο περικοπές και μειώσεις μισθών δηλαδή. Παράλληλα με την εξαθλίωση της μεγάλης μάζας των εργαζομένων και την τρομοκράτησή της με τη «δαμόκλειο σπάθη» της αξιολόγησης και των απολύσεων, θέλουν να δημιουργήσουν έναν έμπιστο
μηχανισμό «πραιτωριανών» του συστήματος, ικανοποιητικά αμειβόμενων, τουλάχιστον υπό τις παρούσες συνθήκες, εντελώς απαραίτητο για την εφαρμογή της απάνθρωπης πολιτικής τους.
Ένα από τα μέτρα, άλλωστε, που υπάρχουν στη συμφωνία είναι και η «αποπολιτικοποίηση του δημοσίου». Πίσω απ’ αυτό τον νεφελώδη όρο κρύβεται η απαγόρευση της συνδικαλιστικής δράσης και το κυνήγημα όσων πρωτοστατούν στην υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων.
Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα των εκλογών, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα έχουν αμέσως μετά μπροστά τους μια δύσκολη μάχη, μαζί με όλη τη δοκιμαζόμενη κοινωνία. Δεν μπορούν να ληφθούν σοβαρά υπ’ όψιν οι δικαιολογίες της παραιτηθείσας κυβέρνησης ότι θα εφαρμόσει «ισοδύναμα μέτρα» (π.χ. αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, για να αποφευχθεί το άνοιγμα της «ψαλίδας» των μισθών). Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πλέον ευθυγραμμιστεί πλήρως με την γραμμή των μνημονίων και την επιχείρηση εξόντωσης του ελληνικού λαού, μετά το προκλητικό ξεπούλημα του υπερήφανου «ΟΧΙ» που φώναξε το καλοκαίρι ο ελληνικός λαός.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο αντιπάλεψαν με αρκετή επιτυχία τα προηγούμενα χρόνια την επίθεση της αστικής τάξης και των κυβερνήσεων της (π.χ. μάχη της αξιολόγησης, όπου κερδήθηκαν σημαντικές νίκες). Το ίδιο καλούνται να κάνουν και τώρα, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, με σωστή οργάνωση, με ενότητα και κατάλληλες συμμαχίες με την υπόλοιπη εργατική τάξη, αφού αυτό το μνημόνιο είναι το χειρότερο από όλα τα προηγούμενα και απειλεί και τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα της ελληνικής κοινωνίας. Ο αγώνας είναι μπροστά μας και η ελπίδα βρίσκεται σε αυτόν.

Σ. Κρόκος