Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2016

Λιμάνι Πειραιά Η τελική μάχη για τη σωτηρία του

Τον τελευταίο λόγο για την υπεράσπιση του δημόσιου και ελληνικού
 χαρακτήρα του λιμανιού του Πειραιά τον έχουν οι εργαζόμενοί του
Το ξεπούλημα του λιμανιού μπαίνει στην τελική ευθεία και μαζί και ο αγώνας των εργαζομένων για την αποτροπή του. Στην τελευταία γενική συνέλευσή τους οι εργαζόμενοι αποφάσισαν 48ωρη απεργία στις 16-17 Φεβρουαρίου, με πολύμορφες δράσεις μέχρι τότε και καινούρια συνέλευση για να καθορίσουν την κλιμάκωση του αγώνα.

Εδώ που έφτασαν τα πράγματα δεν χωράνε μεσοβέζικες λύσεις. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, πιστή στα γενικά καπιταλιστικά συμφέροντα, αλλά και στα πιο ειδικά, όπως εδώ των εφοπλιστών, κάνει ό,τι και οι προηγούμενες: ξεπουλάει το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας και της Ανατολικής Μεσογείου στους Κινέζους σταλινοϊμπεριαλιστές της COSCO. Μια εξέλιξη που θα έχει ολέθριες συνέπειες: α) για την εγχώρια οικονομία, γιατί θα την καταστήσει ένα διακομετακομιστικό κέντρο των άθλιων ασιατικών προϊόντων, που εξαρθρώνουν την εναπομείνασα παραγωγή, β) για τους εργαζόμενους σε όλο το λιμάνι, γιατί θα τους παραδώσει στις μεσαιωνικές εργασιακές σχέσεις των Κινέζων (που εφαρμόζονται στις εμπορικές προβλήτες που ήδη κατέχουν), γ) για όλο τον ελληνικό λαό, που τα κινέζικα προϊόντα απογειώνουν την ανεργία του, αφού διαλύουν την εγχώρια βιοτεχνία και βιομηχανία και καταβαραθρώνουν τους μισθούς και το βιοτικό επίπεδο.
Ο αγώνας των εργαζόμενων στο λιμάνι είναι αγώνας όλου του ελληνικού λαού. Οι πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν στον Πειραιά από φορείς, συλλόγους, σωματεία κ.λπ. έχουν σαν στόχο να γίνει αυτό συνείδηση σε όσο το δυνατόν περισσότερους δημοκρατικούς πολίτες. Το τίμημα για το ξεπούλημα (280 εκατομμύρια ευρώ) είναι εξευτελιστικό. Όπως και οι δικαιολογίες της κυβέρνησης ότι ο Οργανσιμός Λιμένος Πειραιώς έχει πλέον χαμηλή κερδοφορία. Και πώς να μην έχει, αφού τις δυο βασικές προβλήτες τις έχουν πάρει έδω και 7 χρόνια οι Κινέζοι, ενώ φτιάχτηκαν με έξοδα του ΟΛΠ! Αλλά δεν είναι αυτή η ουσία. Το τίμημα της κινεζοποίησης του λιμανιού δεν είναι στενά οικονομικό, είναι κοινωνικό και αφορά το ευρύτερο μέλλον της εργατικής τάξης και του ελληνικού λαού. Ο αγώνας πρέπει να είναι αποφασιστικός και να φτάσει μέχρι το τέρμα. Δεν χωράνε υποχωρήσεις και συμβιβασμοί, που ισοδυναμούν με προδοσία. Το ξεπούλημα του λιμανιού δεν πρέπει να περάσει!


Σ. Κρόκος