Επιτακτικά μέτρα εξόδου
από την κρίση προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας
 |
Το εργαζόμενο και
αγωνιζόμενο κομμάτι του ελληνικού λαού πρέπει να φτιάξει
το δικό του «Plan B», το δικό του
σχέδιο εξόδου από την κρίση, σε ρήξη
με την ξένη και ντόπια κεφαλαιοκρατία και
τη διεθνή τοκογλυφία
|
Τις
τελευταίες ημέρες ξαναθυμήθηκαν τα συστημικά ΜΜΕ –με αφορμή το βιβλίο του Αμερικανού
οικονομολόγου Γκαλμπρέιθ– το υποτιθέμενο σχέδιο εξόδου από τη ζώνη του ευρώ, το
περιβόητο «Plan B» των Βαρουφάκη-Γκαλμπρέιθ
το καλοκαίρι του 2015. Και λέμε «υποτιθέμενο» γιατί ούτε η φιλο-Ε.Ε. μέχρι το
κόκκαλο κυβέρνηση Τσίπρα αλλά ούτε και ο Βαρουφάκης είχαν καμιά πρόθεση να
έρθουν σε ρήξη με την Ε.Ε. και το ευρώ. Ο δε τελευταίος το διατυμπανίζει μέχρι
και σήμερα, ως πολέμιος του Brexit. Το μόνο σχέδιο
που υπήρξε και υπάρχει είναι η παραμονή της Ελλάδας εντός της Ε.Ε. και του
πλαισίου των μνημονίων και άρα η πλήρης
υποταγή στις αντεργατικές-αντιλαϊκές πολιτικές των δανειστών-τοκογλύφων, που οδηγούν
στη ραγδαία φτωχοποίηση των εργαζομένων.
Τα
συμπεράσματα έχουν βγει καιρό τώρα. Ο ελληνικός λαός, με πρωτοπόρα την εργατική
τάξη, έχει δείξει ότι θέλει να κόψει τον γόρδιο δεσμό των μνημονίων. Έχει δείξει ότι θέλει να αντισταθεί όχι
μόνο στη βαρβαρότητα της Ε.Ε. αλλά και στην εγχώρια αστική τάξη, που
κερδοσκοπεί εις βάρος του και πριν αλλά και εν μέσω κρίσης. Το απέδειξε με το περσινό
μεγάλο ΟΧΙ στον παραλογισμό των μνημονίων και της ατέρμονης λιτότητας, παρόλο
που το μετέτρεψε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ σε ΝΑΙ της υποταγής.
Το
μόνο σχέδιο που μπορεί να οδηγήσει σε μια έξοδο από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων
και που μπορεί να επιβληθεί μέσα από εργατικούς και λαϊκούς αγώνες με ένα
ενιαίο μέτωπο πάλης είναι αυτό που θα περιλαμβάνει τους εξής βασικούς άξονες:
1) Έξοδος από την
Ευρωπαϊκή Ένωση και επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, ώστε να
απαλλαγούμε από τους τοκογλύφους «δανειστές» μας της Ε.Ε. για την προώθηση της παραγωγικής ανασυγκρότησης και την εφαρμογή μιας
νομισματικής πολιτικής που να ανταποκρίνεται στις ιδιαιτερότητες της χώρας.
2) Μονομερής
διαγραφή του χρέους.
Εμείς δεν χρωστάμε τίποτε. Να το πληρώσουν αυτοί που το δημιούργησαν, η αστική
τάξη και οι πολιτικοί υπηρέτες της. Να φορολογηθεί το μεγάλο κεφάλαιο και
ειδικά οι εφοπλιστές. Δήμευση της περιουσίας των μεγαλοκαπιταλιστών που
χρωστάνε στο δημόσιο ή έβγαλαν τα λεφτά τους έξω.
3) Κρατικοποίηση και
εργατικός έλεγχος όχι μόνο του τραπεζικού συστήματος αλλά και των επιχειρήσεων
στρατηγικής σημασίας.
Άνοιγμα των κλειστών εργοστασίων και εφαρμογή της εργατικής αυτοδιαχείρισης.
Παραγωγική ανασυγκρότηση με δημόσιες επενδύσεις και εργατικό έλεγχο.
4) Ομάδες λαϊκής περιφρούρησης
των συνοικιών,
για να χτυπηθούν η εγκληματικότητα, η ανασφάλεια αλλά και οι τυχόν αντιδραστικές
συμμορίες. Κλείσιμο των συστημικών ΜΜΕ που τρομοκρατούν τον κόσμο για το
συμφέρον των αφεντικών τους. Τηλεόραση μόνο δημόσια, με πολυφωνία. Μεταναστευτική
πολιτική που να λαμβάνει υπ’ όψιν τα συμφέροντα της ελληνικής αλλά και της
παγκόσμιας εργατικής τάξης.
5) Κατάργηση όλων
των αντεργατικών νόμων και επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων. Αυξήσεις στους μισθούς,
τις συντάξεις και το επίδομα ανεργίας. Χτύπημα των ελαστικών μορφών εργασίας
και σταθερή δουλειά για όλους, με μείωση ωρών εργασίας χωρίς μείωση του μισθού.
Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα που να παρέχει αξιοπρεπή ιατροφαρμακευτική
περίθαλψη αλλά και αξιοπρεπείς συντάξεις. Δωρεάν μετακινήσεις για τους ανέργους
και τους άπορους. Απαγόρευση των κατασχέσεων και των εξώσεων, επίταξη των
άδειων σπιτιών για τους αστέγους.
6) Προστασία των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της φτωχομεσαίας αγροτιάς από τη δικτατορία του
μεγάλου κεφαλαίου και των τραπεζών. Ίδρυση νέων
συνεταιρισμών οι οποίοι θα ελέγχονται από τους ίδιους τους αγρότες. Επιβολή
διατίμησης στα ήδη πρώτης ανάγκης και έλεγχος των τιμών από επιτροπές παραγωγών
και καταναλωτών.
Εντός Ε.Ε. και
χωρίς ρήξη με τους καπιταλιστές, έξοδος από την κρίση προς όφελος των
εργαζομένων δεν υπάρχει.
Όλγα Στεφανίδου
