Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

Αρχή κινεζοποίησης της χώρας το κινεζικό λιμάνι

Το «κινεζικό όνειρο» του Τσίπρα σκοντάφτει στην εν εξελίξει 
κατάσταση στην Ευρώπη, όπου τα κινεζικά προϊόντα 
εκλαμβάνονται όλο και περισσότερο ως απειλή
Ο νέος Κινέζος πρόεδρος του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς (ΟΛΠ) έκανε…  «άνοιγμα φιλίας» στους εργαζόμενους. Θα ήταν παιδαριώδης απερισκεψία να πιστέψουν οι εργαζόμενοι του ΟΛΠ τα «γλυκόλογα» του Κινέζου. Σε άλλες δηλώσεις τους οι Κινέζοι είπαν ότι σχεδιάζουν αναδιάταξη των υπηρεσιών στον ΟΛΠ και ότι υπάρχουν περισσευάμενοι υπάλληλοι. Τον εργασιακό κώδικα τον θεωρούν «απαρχαιωμένο». Όλ’ αυτά σημαίνουν ότι προετοιμάζουν τον εργασιακό μεσαίωνα στον οποίο είναι μαθημένοι και τον οποίο ήδη εφαρμόζουν στις δύο εμπορικές προβλήτες που κατέχουν ήδη (άθλιοι μισθοί, απαγόρευση οργάνωσης, εργοδοτική δικτατορία, ωράρια λάστιχο, απουσία ακόμα και υγειονομικής περίθαλψης για δουλειά δύσκολη και επικίνδυνη).

Η κινέζικη απειλή δεν αφορά όμως μόνο τους λιμενεργάτες. Το κινέζικο καθεστώς αποτελεί πρότυπο για την μεγαλοαστική τάξη των εφοπλιστών, τραπεζιτών κ.λπ. Γι’ αυτό επέμειναν λυσσαλέα στην παράδοση του μεγάλου λιμανιού της χώρας στους Κινέζους σταλινοϊμπεριαλιστές. Τα ασιατικά τους σχέδια έχουν την πλήρη συνεργασία της αστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και αφορούν όλο το φάσμα της ζωής του ελληνικού λαού.
Το να κάνουν το λιμάνι του Πειραιά αποκλειστικό terminal (σταθμό προορισμού) για κρουαζιερόπλοια σημαίνει εξοβελισμό του επιβατικού λιμανιού που συνδέει την ηπειρωτική χώρα με τη νησιωτική Ελλάδα του Αιγαίου. Και η πιο απειλητική «επένδυση» που θέλουν είναι να καταλάβουν και τον τεράστιο εμπορευματικό σταθμό του Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδας (ΟΣΕ) στο Θριάσιο Πεδίο. Ώστε να φτιάξουνε εκεί εργοστάσια συναρμολόγησης των άθλιων προϊόντων τους και να τα προωθούν στην αγορά σαν «ευρωπαϊκά».
Η κινέζικη απειλή δηλαδή διατυπώνεται ως εξής: αποκλεισμός της νησιωτικής Ελλάδας του Αιγαίου, επέκταση του ασιατικού εργασιακού μεσαίωνα, διάλυση της εγχώριας βιοτεχνίας και βιομηχανίας από την πλημμυρίδα των άθλιων κινέζικων προϊόντων, όπως και καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του ελληνικού λαού. Αυτό το «μέλλον» πρέπει να βρει έμπρακτα αντίθετο κάθε εργαζόμενο και κάθε δημοκρατικό πολίτη. Επιπλέον, η «κινεζική εξάπλωση» θα βρει εμπόδια στην προστατευτισμό που αναπτύσσουν ήδη οι ευρωπαϊκές αστικές τάξεις, για να προφυλάξουν τον εαυτό τους από την κρίση. Και αυτό το στοιχείο αντικειμενικά βοηθάει τον ελληνικό λαό στην πάλη του ενάντια στην κινεζοποίηση.


Σ. Κρόκος