Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2016

ΚΕΝΤΡΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΣΤΑΥΡΟΣ ΝΙΑΡΧΟΣ» ΜΙΑ ΔΥΣΟΣΜΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Πολιτισμός και εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι έννοιες ασύμβατες

Δια της παρουσίας του ίδιου του πρωθυπουργού, η κυβέρνηση έδωσε κάλυψη 
στη σκανδαλώδη υπόθεση του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος», που 
το «δώρισε» το ίδρυμα του διαβόητου εφοπλιστή Νιάρχου αλλά θα το πληρώνει
 εσαεί ο ελληνικός λαός
Όσο για το οικονομικό κομμάτι της υπόθεσης, που αφορά άμεσα τον ελληνικό λαό, η «δωρεά» του ιδρύματος δεν θα οδηγούσε πουθενά χωρίς τις τεράστιες δαπάνες που ανέλαβε το ελληνικό κράτος, δηλαδή φορτώθηκε ο ελληνικός λαός. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός βρέθηκε στη συνεδρίαση του διοικητικού συμβουλίου, δηλώνοντας έτσι απόλυτη υποταγή στα οικονομικά συμφέροντα του ιδρύματος. Θα αναφέρουμε μερικά μόνο σημεία της σύμβασης του έργου που μόνο κατ’ όνομα θα είναι δημόσιο.Ο αστικός Τύπος πρόβαλε με διθυράμβους την έναρξη της λειτουργίας του Κέντρου Πολιτισμού «Σταύρος Νιάρχος» στο Φάληρο. Μιλώντας για «εθνικούς ευεργέτες» και σωτήρες του ελληνικού πολιτισμού, προσπαθούν να κρύψουν άλλη μια κλεψιά δημόσιου χρήματος, αντίστοιχη με το σκάνδαλο του Μεγάρου Μουσικής, του άλλου υποτιθέμενου ευεργέτη Λαμπράκη, επί κυβέρνησης Σημίτη. Αν σταθούμε ακόμα και στην ηθική πλευρά του θέματος, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί φορέας πολιτισμού ένα ίδρυμα που συνδέεται με ένα από τα πιο αρπακτικά κομμάτια του κεφαλαίου της χώρας μας, το εφοπλιστικό, και με ένα όνομα που έχει πάνω του ακόμα και υπόθεση φόνου. (Ο Σταύρος Νιάρχος είναι πασίγνωστο ότι σκότωσε την ίδια του τη γυναίκα και απαλλάχθηκε σκανδαλωδώς από την τότε δικαιοσύνη).

– Το κέντρο πολιτισμού θα λειτουργεί με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια, θα είναι δηλαδή προσαρμοσμένο απόλυτα στη λογική της αγοράς.
Στις σχετικές συμβάσεις, το έργο περιγράφεται ως ιδιωτικό και όχι δημόσιο.
– Με νομοσχέδιο που πέρασε πρόσφατα η κυβέρνηση, όλοι οι καλλιτεχνικοί οργανισμοί (Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή κ.λπ.) θα διευθύνονται από μάνατζερ, με λογική εμπορευματοποίησης, σύμφωνα με τους όρους του ιδρύματος.
– Οι επιχειρήσεις που θα λειτουργούν μέσα στο πάρκο, όπως εστιατόρια, πάρκιγκ κ.λπ., θα απαλλάσσονται από οποιονδήποτε άμεσο ή έμμεσο φόρο, τέλη χαρτοσήμου, ανταποδοτικά τέλη κ.λπ. – την ίδια στιγμή που η «αριστερή» κυβέρνηση και οι προκάτοχοί της έχουν γονατίσει τον ελληνικό λαό στους φόρους και τα χαράτσια.
– Η Εθνική Βιβλιοθήκη και η Εθνική Λυρική Σκηνή θα πληρώνουν ενοίκιο για τις εγκαταστάσεις στον κατά τα άλλα «δημόσιο» αυτό χώρο, με δικαίωμα του ιδρύματος να προχωρήσει σε έξωση οποιαδήποτε στιγμή.
Οι εργασιακές συνθήκες που θα επικρατούν για τους εργαζόμενους θα είναι και αυτές προσαρμοσμένες στα συμφέροντα του ιδρύματος. Οι εργαζόμενοι θα είναι από προγράμματα μαθητείας (stage) με 18μηνες συμβάσεις, ο παράδεισος δηλαδή της κακοπληρωμένης ανασφάλιστης και χωρίς δικαιώματα εργασίας.
Όσο για το αισθητικό κομμάτι, το κατασκεύασμα από μπετόν και γυαλί όχι μόνο δεν έχει καμιά συνάφεια με τον υπόλοιπο χώρο αλλά μάλλον αποτελεί και δείγμα κακογουστιάς.
«Εθνικός ευεργέτης» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κάποιος που κάνει κάτι με τα χρήματα του ελληνικού λαού και μάλιστα κερδοσκοπεί εις βάρος του. «Φορέας πολιτισμού» δεν μπορεί να είναι το εφοπλιστικό κεφάλαιο, που τα αμύθητα πλούτη του φτιάχτηκαν από την εκμετάλλευση της ελληνικής εργατικής τάξης και που είναι το πιο αρπακτικό και αδίστακτο κεφάλαιο στη χώρα μας.
Η εποχή που ζούμε είναι η εποχή της αφύπνισης και της ανάληψης ευθύνης σε όλους τους τομείς. Οι περίοδοι των μεγάλων ανατροπών στην ιστορία ήταν και οι πιο παραγωγικές σε πολιτιστικά επιτεύγματα. Και αυτό γιατί τέτοιες εποχές ευνοούν κάθε μορφή έκφρασης που ανυψώνει και απελευθερώνει το ανθρώπινο πνεύμα, με σκοπό την απελευθέρωση του ίδιου του ανθρώπου. Αυτός θα είναι ο δικός μας πολιτισμός!


Μαρία Καράβολα