Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2016

Τράπεζες και βιομηχανία: βίοι αντίθετοι

Χωρίς ανασυγκρότηση της βιομηχανικής παραγωγής, με κεντρικό 
σχέδιο και εργατικό έλεγχο, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά 
ουσιαστική ανάπτυξη στη χώρα 
Τη δυσμενή θέση στην οποία έχει περιέλθει ο μεταποιητικός κλάδος στην Ελλάδα ανέδειξε με έρευνά της η εταιρεία μελετών Markit, την ίδια στιγμή που οι συστημικές τράπεζες παρουσίασαν στοιχεία που δείχνουν επιστροφή τους στην κερδοφορία.
Σύμφωνα με τη Markit, τα στοιχεία του Νοεμβρίου έδειξαν μείωση της παραγωγής του μεταποιητικού τομέα στην Ελλάδα για τρίτο συνεχή μήνα, που ήταν και η εντονότερη που έχει καταγραφεί από τον Ιούλιο. Οι εταιρείες συνέδεσαν τη μείωση της παραγωγής με την ασθενέστερη ζήτηση για ελληνικά αγαθά (πολύ λογικό, αφού οι καταναλωτές αγοράζουν τα πολύ απαραίτητα μόνο και συνήθως τα πιο φτηνά, που είναι τα ξένα).
Οι ελληνικές βιομηχανίες κατέγραψαν επίσης την εντονότερη υποχώρηση των νέων παραγγελιών εξαγωγών που έχει καταγραφεί σε διάστημα ενός έτους και ταυτόχρονα μείωση της αγοραστικής δραστηριότητας, των αποθεμάτων και των εργασιών σε εκκρεμότητα. Ταυτόχρονα, η ασθενέστερη ζήτηση για ελληνικά αγαθά εξακολουθεί να αναστέλλει την ανάπτυξη του τομέα (αλήθεια, ποιος θα επενδύσει σε ένα τόπο που δεν υπάρχει ζήτηση;), ενώ οι κοστολογικές πιέσεις αυξάνονται με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων 16 μηνών (λόγω του κόστους της ενέργειας και άλλων παραγόντων), και ας έχουν καταβαραθρωθεί οι μισθοί, τα επιδόματα και όλα τα δικαιώματα των εργατών τους.
Στον αντίποδα, οι συστημικές τράπεζες παρουσίασαν επιστροφή στην κερδοφορία για πρώτη φορά μετά το ξέσπασμα της κρίσης. Και είναι λογικό, αφού τα μνημόνια, που και οι ίδιες επέβαλαν, τις ευνόησαν, επιστρέφοντάς τους, μέσω των ανακεφαλαιοποιήσεων που έγιναν, τη χασούρα, συν τις ευνοϊκές ρυθμίσεις που έγιναν υπέρ τους για τα «κόκκινα» δάνεια, πάντα εις βάρος του ελληνικού λαού.
Ο μεγάλος χαμένος της κρίσης σίγουρα είναι ο κλάδος της βιομηχανίας και της βιοτεχνίας. Με πεσμένη ή και ανύπαρκτη αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, με άνισο ανταγωνισμό από τα φτηνά εισαγόμενα προϊόντα, με απουσία κεντρικού σχεδιασμού ανάπτυξης της παραγωγής, χωρίς διασύνδεση της αγροτικής, βιομηχανικής και ενεργειακής παραγωγής, χωρίς χρηματοδότηση από ένα εθνικό τραπεζικό σύστημα, η βιομηχανία όχι μόνο δεν μπορεί να πάει μπροστά αλλά απειλείται με εξαφάνιση. Και φυσικά, στη μέγγενη του ευρώ και της Ε.Ε., καμιά από αυτές τις προϋποθέσεις δεν μπορεί να υπάρξει.

Γιάννης Τριανταφύλλου