Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2017

Το ποδήλατο στο «στόχαστρο» των ασφαλιστών

Το ποδήλατο τείνει να μεταβληθεί σε βασικό μέσο λαϊκής
 μετακίνησης, γι’ αυτό και πρέπει να στηριχθεί, 
όχι να χαρατσωθεί
Τα τελευταία χρόνια το ποδήλατο έχει κάνει δυναμική εμφάνιση στα μεγάλα αστικά κέντρα. Στις μικρότερες πόλεις της περιφέρειας και στα χωριά χρησιμοποιούνταν από παλιά. Δεν θεωρείται πλέον ένα μέσο αναψυχής απλώς αλλά, λόγω και της οικονομικής κρίσης, έχει υποκαταστήσει ως ένα βαθμό το αυτοκίνητο και τα μέσα μαζικής μεταφοράς για αρκετούς πολίτες. Σε αυτό ευνοείται φυσικά από τον ήπιο καιρό της χώρας κατά το μεγαλύτερο διάστημα του χρόνου.

Πρόσφατα ανασύρθηκε το ζήτημα κατά πόσον πρέπει να υπάρχει υποχρεωτική ασφάλιση του ποδηλάτου. Φαίνεται ότι η κυβέρνηση μελετάει το ζήτημα, μετά από πιέσεις κυρίως των ασφαλιστικών εταιρειών, που ψάχνουν να βρουν νέους πελάτες και μια νέα αγορά, με σημαντικά κέρδη. Αλλά και το δημόσιο προσδοκά έσοδα. Ήδη ασφαλιστικές εταιρείες έχουν δεχθεί ως πελάτες ποδηλάτες που θέλουν να ασφαλίσουν το ποδήλατό τους από κλοπή και ατυχήματα, όπως επίσης έχουν δεχθεί και παράπονα από οδηγούς ΙΧ που έχουν εμπλακεί σε ατυχήματα με ποδηλάτες.
Οποιαδήποτε τέτοια ιδέα, όμως, δεν μπορεί να έχει ως γνώμονα το κέρδος, ειδικά από τη στιγμή που το ποδήλατο είναι ακριβώς μια φθηνή λύση για ανέργους, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους που δεν τα βγάζουν εύκολα πέρα. Η επιβάρυνση για αυτούς θα ήταν δυσβάστακτη.
Είναι απαράδεκτο οι χρήστες του ποδηλάτου να φορτωθούν ένα τέτοιο έξοδο, όταν το κράτος ελάχιστα έχει κάνει για να στηρίξει το ποδήλατο. Άρα το βασικό είναι να επεκταθούν τα δίκτυα ποδηλατοδρόμων στα μεγάλα αστικά κέντρα, με κεντρικό και διαδημοτικό σχεδιασμό. Παράλληλα, πρέπει να δοθεί έμφαση στη διαπαιδαγώγηση των νέων, μέσα π.χ. από σχολικά προγράμματα, όπου θα μάθουν τα πλεονεκτήματα του ποδηλάτου αλλά και βασικούς κανόνες οδικής συμπεριφοράς – το τελευταίο πρέπει να ισχύσει και για τους οδηγούς των άλλων μέσων. Ακόμα και επίδομα αγοράς ποδηλάτου θα μπορούσε να δοθεί από το κράτος, αντί τα λεφτά να πηγαίνουν σε ανούσια οδικά έργα «ημετέρων». Αν γίνουν όλα αυτά, θα μπορούσε να μελετηθεί και μια ασφάλιση για το ποδήλατο, με πολύ χαμηλό κόστος, από κάποιον δημόσιο φορέα, και δωρεάν για ανέργους, μαθητές κ.λπ. Το ποδήλατο, μαζί με τα δημόσια μέσα μεταφοράς, είναι βασικά αγαθά για τη νεολαία και τους εργαζόμενους, και ως τέτοια πρέπει να προστατευτούν.


Γιάννης Τριανταφύλλου