 |
Το αίσχος της Φυλής
πρέπει να πάρει τέλος. Υπάρχουν σύγχρονοι
τρόποι διαχείρισης απορριμμάτων, με
σημαντικά
κοινωνικά οφέλη.
|
Πάνω
από 50 εκατομμύρια τόνοι σκουπιδιών έχουν θαφτεί στη Φυλή από το 1965 μέχρι
σήμερα. Πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι που κατοικούν στη Φυλή, την
Πετρούπολη, τον Ασπρόπυργο, το Καματερό, τα Άνω Λιόσια, το Ίλιον, το Χαϊδάρι
και το Περιστέρι επιβαρύνονται όλα αυτά τα χρόνια, περιβαλλοντικά, οικονομικά
και υγειονομικά.
Παρ’
όλα αυτά, το μόνο σίγουρο που προκύπτει από την ολοκλήρωση των νέων σχεδίων
διαχείρισης αποβλήτων (εθνικού-ΕΣΔΑ, περιφερειακών-ΠΕΣΔΑ της κ. Δούρου,
τοπικών-ΤΣΔΑ) και τη φιλοεργολαβική πολιτική της κυβέρνησης είναι ότι θα συνεχίσουν να υφίστανται οι εγκληματικές
παθογένειες στη διαχείριση των σκουπιδιών, με τη Δυτική Αττική να εξακολουθεί
να δέχεται τον μεγαλύτερο όγκο των αποβλήτων ολόκληρης της Αττικής.
Η
χωρητικότητα του ΧΥΤΑ Φυλής θα έχει εξαντληθεί μέχρι το τέλος του 2018, ενώ οι
νέοι ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ (χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων/υπολειμμάτων) είναι ακόμη
στα χαρτιά. Η φωτιά στο ΚΔΑΥ Ασπροπύργου συνεχίζει να σιγοκαίει από τον Ιούνιο
του 2015. Απουσιάζει παντελώς ένα κατάλληλο μοντέλο διαχείρισης, με στόχο την
προδιαλογή και την ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών. Δεν υπάρχουν δημοτικές
υποδομές υποδοχής και αξιοποίησης ανακυκλώσιμων υλικών και προδιαλεγμένων
οργανικών υλικών.
Τα ιδιωτικά
συστήματα θα συνεχίσουν να κάνουν αυτά την ανακύκλωση και να επωφελούνται από
αυτή.
Ενώ οι δήμοι θα συνεχίσουν τη συλλογή και τη μεταφορά των απορριμμάτων, με αποτέλεσμα το κόστος να το επωμίζονται
τελικά οι δημότες. Τα σύμμεικτα (μη διαχωρισμένα απορρίμματα) θα παραμείνουν
η μεγαλύτερη κατηγορία απορριμμάτων. Για πολλά χρόνια ακόμη, βασικό (αν όχι το
μοναδικό) εργαλείο διαχείρισης θα είναι το
εργοστάσιο καύσης (ΕΜΑΚ), με ό,τι αυτό συνεπάγεται περιβαλλοντικά και οικονομικά
για τους πολίτες. Τα κόστη διαχείρισης και τα διαφυγόντα έσοδα για τους δήμους ανέρχονται
σε πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Το παράδειγμα των
αγώνων της Κερατέας μάς έχει διδάξει ότι μπορούν να ανατραπούν οι
φιλοεργολαβικές πολιτικές τους και τα σχέδια των σκουπιδο-εργολάβων. Η
διαχείριση των απορριμμάτων είναι δημόσιο αγαθό, με πολλά οφέλη για την
κοινωνία. Αυτό που χρειάζεται είναι: Οριστικό κλείσιμο της Φυλής, και της κάθε
Φυλής, και διαχείριση των απορριμμάτων με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ανακύκλωσης
με διαλογή στην πηγή. Δηλαδή, δημοτικές υποδομές όπου τα προϊόντα για
ανακύκλωση φθάνουν προδιαλεγμένα από τους πολίτες, και στη συνέχεια γίνεται η
ανάκτηση ανακυκλώσιμων υλικών για επαναχρησιμοποίηση.
Όλγα Στεφανίδου
