Δευτέρα 26 Ιουνίου 2017

Ευρετήριο Σοσιαλιστικής Προοπτικής Ιουνίου 2017

Η εργατική μας τάξη θα ξανασηκωθεί

Δίπλα στην πραγματικότητα των νέων μνημονιακών μέτρων και των χυδαίων παζαριών γύρω από το χρέος, υπάρχει και μια άλλη πραγματικότητα: είναι ο αγώνας της εργατικής μας τάξης για επιβίωση με αξιοπρέπεια. Ακόμα κι αν αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να κινητοποιηθεί οργανωμένα, ο εργαζόμενος λαός δεν έχει σκύψει το κεφάλι, δεν έχει υποταχθεί στα μνημονιακά ψέματα. Σποραδικές κινήσεις οργάνωσης και αντίστασης θα δώσουν με την πρώτη ευκαιρία τη θέση τους σε πιο αποφασιστικούς αγώνες.
Σε διεθνές επίπεδο, η σύγκρουση Αμερικής-Ευρώπης όχι μόνο δεν θα υποχωρήσει αλλά θα κλιμακωθεί. Η σκληρή διαπάλη μεταξύ «ανοιχτών αγορών» και «εθνικού προστατευτισμού» δείχνει το αδιέξοδο του παγκόσμιου καπιταλισμού και ανοίγει ρήγματα που θα διευκολύνουν την πάλη της εργατικής μας τάξης.  

ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΡΟΥΧΗΣ (1931-2010)

Επίκαιρες θέσεις

ενός μεγάλου Έλληνα επαναστάτη

Γιάννης Βερούχης
Στις 4 Ιουνίου συμπληρώθηκαν εφτά χρόνια από τον θάνατο του αξέχαστου Έλληνα Κομμουνιστή-Τροτσκιστή εργατικού ηγέτη Γιάννη-Βλαδίμηρου Βερούχη. Ο Γιάννης μάς λείπει περισσότερο από ποτέ, ειδικά σε μια περίοδο που η ελληνική εργατική μας τάξη περνάει μια απ’ τις δυσκολότερες δοκιμασίες της ιστορίας της. Είναι σίγουρο ότι ο Γιάννης θα είχε πολλά να δώσει, με την τεράστια εμπειρία του σε νικηφόρους εργατικούς αγώνες, αλλά και όσον αφορά τη συγκρότηση της επαναστατικής πρωτοπορίας της εργατικής τάξης, που είναι η μεγάλη αναγκαιότητα της εποχής μας. Μαζί με την ανάμνηση της λεβέντικης παρουσίας του, μας άφησε έναν ολόκληρο θησαυρό θέσεων και τοποθετήσεων πάνω σε όλη την γκάμα των προβλημάτων και των καθηκόντων του κινήματος. Σταχυολογούμε για τους αναγνώστες μας ορισμένες από αυτές, συνοπτικά διατυπωμένες.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΜΑΪΟΣ 2017

1 Μαΐου: Με συγκεντρώσεις και πορείες στις πόλεις γιορτάστηκε η Εργατική Πρωτομαγιά σε όλη τη χώρα.

2 Μαΐου: Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία «Ανακύκλωση» στο Ηράκλειο της Κρήτης έκαναν τετράωρες στάσεις εργασίας (και στις 5/5), με αίτημα την ανάκληση της απόλυσης συναδέλφου τους. Πέτυχαν τη δέσμευση της εργοδοσίας για αυτό.
● Οι εργαζόμενοι στην «Εγνατία Οδό» έκαναν 24ωρη απεργία για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησής της. Παράλληλα ματαίωσαν για μια ακόμη φορά την κατασκευή νέου σταθμού διοδίων έξω από τη Θεσσαλονίκη.

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ

Ισπανία: Με ανανεωμένη δύναμη επέστρεψαν οι «Πορείες Αξιοπρέπειας» στους δρόμους των ισπανικών πόλεων. Στις 27 Μαΐου χιλιάδες εργαζόμενοι και άλλοι πολίτες διαδήλωσαν στη Μαδρίτη για να απαιτήσουν «ψωμί, δουλειά, στέγη, ισότητα». Ζητούν την παραίτηση της κυβέρνησης μειοψηφίας του Ραχόι, την οποία καταγγέλλουν για την αντεργατική της πολιτική, αλλά και τη διαφθορά που έχει αποκαλυφθεί. Τα συνδικάτα μιλούν για 200.000 διαδηλωτές, ενώ αναμένεται συνέχεια.

Βραζιλία: Κλιμακώνεται η πάλη της εργατικής τάξης της χώρας ενάντια στα αντεργατικά-αντιασφαλιστικά μέτρα της πραξικοπηματικής κυβέρνησης Τέμερ, για τον οποίο επίσης υπάρχουν συντριπτικά στοιχεία ενοχής για υποθέσεις διαφθοράς. Από τις 24 Μαΐου εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι απ’ όλη τη χώρα συγκρούονται στην πρωτεύουσα Μπραζίλια με τον στρατό και την αστυνομία, απαιτώντας την παραίτηση του Τέμερ. Οι πυρπολήσεις κτηρίων υπουργείων έδειξαν την αποφασιστικότητα του λαού να μην επιτρέψει στη νεοφιλελεύθερη αντίδραση να σταθεροποιήσει τη θέση της.

ΙΣΛΑΜΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΕΥΡΩΠΗ ΤΗΣ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ

Το χρεοκοπημένο ιστορικά καπιταλιστικό σύστημα δεν θέλει και δεν μπορεί να καταπολεμήσει το φανατικό Ισλάμ


Η ισλαμική τρομοκρατία δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Εδώ και χρόνια υπάρχει
 μια μεγάλη κοινωνική βάση υποστήριξής της, σε πολλές μεγαλουπόλεις της
 Ευρώπης. Και το σύστημα που καταστέλλει με αγριότητα κάθε μαχητική 
απεργία, τον τζιχαντισμό τον ανέχεται… και έμμεσα τον αβαντάρει.
 Οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις στο Μάντσεστερ και το Λονδίνο της Βρετανίας, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες, αλλά και το είδος των επιθέσεων αυτών (επιθέσεις με μαχαίρια, βόμβα σε συναυλία με θύματα κυρίως παιδιά κ.λπ.), δείχνουν το μέγεθος της φρίκης της ισλαμικής τρομοκρατίας. Μιας τρομοκρατίας που εξαπλώνεται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη, βάζοντας στο στόχαστρο όχι μόνο γενικά τα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και τους λαούς τους, τον πολιτισμό και τις ιστορικές κατακτήσεις της Ευρώπης. Οι αποτρόπαιες αυτές εγκληματικές ενέργειες, και μάλιστα στη χώρα-πρότυπο του «πολυ-πολιτισμικού» μοντέλου, είναι σύμφυτες με τα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει ο παρηκμασμένος καπιταλισμός στις μουσουλμανικές χώρες, αλλά και στις ευρωπαϊκές, όπου κατοικούν πλέον εκατομμύρια μουσουλμάνοι μετανάστες. Γι’ αυτό η «φιλελεύθερη» καπιταλιστική Ευρώπη ούτε μπορεί ούτε θέλει να καταπολεμήσει τον ισλαμικό φανατισμό.

Η ΕΠΙΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΓΟΝΙΚΗΣ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗΣ ΑΝΑΙΜΙΑΣ

Η «πολιτισμένη» καπιταλιστική κοινωνία θεωρεί άξιους να γεννηθούν μόνο όσους είναι εγγυημένα «παραγωγικοί» για το σύστημα

Το να μην κρίνονται άξιοι να γεννηθούν άνθρωποι που δεν θα είναι απολύτως 
«παραγωγικοί» για το σύστημα είναι μια ένδειξη της βαρβαρότητας
που συνεχίζει να υπάρχει στην κοινωνία μας  
«Μπορούμε να εμποδίσουμε την αναπαραγωγή ατόμων με φυσικές ή πνευματικές ασθένειες, ώστε να αποτρέψουμε τη διαιώνιση των ασθενειών από τους απογόνους τους». Αυτά υποστήριζε ο εμπνευστής της ευγονικής Φράνσις Γκάλτον, τα οποία βρήκαν απόλυτη εφαρμογή από τους Ναζί την περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σήμερα ο «πολιτισμένος» καπιταλιστικός κόσμος μας μπορεί να υπερηφανεύεται ότι κατακρίνει αυτές τις πρακτικές, ότι αποδέχεται την ασθένεια και ότι παρέχει ό,τι είναι δυνατόν για την ανακούφιση και θεραπεία από κάθε ψυχική ή σωματική νόσο. Έχουν καθιερωθεί και οι αφιερωμένες στην κάθε ασθένεια ημέρες. Π.χ. η 8η Μαΐου είναι η παγκόσμια μέρα της μεσογειακής αναιμίας.

Οι δύο κύριοι εχθροί του ελληνικού λαού

Τα εμβλήματα των δύο εχθρικότερων προς τα δικαιώματα
 του ελληνικού λαού κεφαλαίων
Τα μνημόνια κλείνουν τον έβδομο χρόνο τους. Δύο απ’ τα κεφάλαια που πρωταγωνίστησαν για να επικρατήσει αυτή η πολιτική στη χώρα, το εφοπλιστικό και το χρηματιστικό (τραπεζίτες), επιστρέφουν στο κεντρικό σκηνικό, αγοράζοντας κανάλια, ομάδες κ.λπ., και με την πλήρη στήριξη πλέον της κυβέρνησης Τσίπρα ετοιμάζονται να θερίσουν τους καρπούς αυτής της πολιτικής και να θέσουν υπό τον απόλυτο έλεγχό τους τη χώρα και την οικονομία της.

Η Τουρκία στον «γύψο» του Ερντογάν

Οι Τούρκοι αγωνιστές εκπαιδευτικοί-απεργοί πείνας
 Νουριγιέ Γκιουλμέν και Σεμίχ Εζεκτσά
Στην Τουρκία, ο Ερντογάν έχει επιβάλει ουσιαστικά μια δικτατορία. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της Επιτροπής Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν που λάβαμε, περίπου 50.000 αντιφρονούντες έχουν προφυλακιστεί (πολίτες προφυλακίζονται ακόμα και για μια ανάρτηση στο facebook!), πάνω από 100.000 δημόσιοι υπάλληλοι έχον απολυθεί, κυρίως καθηγητές πανεπιστημίου και δάσκαλοι, ενώ 155 μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν κλείσει. Αλλά και στο Κουρδιστάν συνεχίζονται οι σφαγές του τοπικού πληθυσμού από τον στρατό, κουρδικές οικογένειες εξαναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις περιοχές τους, ενώ σε πολλές γειτονιές απαγορεύεται η κυκλοφορία.

Τοπικά «μνημόνια» και συγκεντρωτισμός στη Γερμανία

Η γερμανική εργατική τάξη θα πρέπει να τεθεί σε συναγερμό 
ενάντια στον κίνδυνο εφαρμογής τοπικών «μνημονίων»
Όπως γνωρίζουν οι περισσότεροι, το πολίτευμα της Γερμανίας είναι Ομοσπονδιακή Δημοκρατία και η χώρα διαιρείται σε 16 ομόσπονδα κρατίδια. Το κάθε ομόσπονδο κρατίδιο έχει τη δική του κυβέρνηση, το δικό του κοινοβούλιο, τα δικά του σύμβολα (σημαία, εθνόσημο) και ο αρχηγός του κατέχει τον τίτλο του πρωθυπουργού. Όλα βρίσκονται υπό την κοινή «ομπρέλα» του Ομοσπονδιακού Πρόεδρου και του Καγκελάριου, με την Ομοσπονδιακή Βουλή και το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο να αποτελούν τα νομοθετικά σώματα σε επίπεδο ομοσπονδίας. Αυτό όμως που ενώνει ιδιαίτερα αυτά τα κρατίδια είναι η οικονομική αλληλεγγύη που υπάρχει μεταξύ τους – η οποία όμως τίθεται πλέον εν αμφιβόλω!

Η συμφωνία για το κλίμα και ο Τραμπ

Η σύγκρουση ΗΠΑ-Ευρώπης… δεν έχει σχέση με το κλίμα
 αλλά με τα κέρδη από τον ενεργειακό τομέα και γενικά
 με τους βιομηχανικούς ανταγωνισμούς
Ο Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε πρόσφατα την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων, που συνήφθη το 2015 μεταξύ 194 χωρών και θέτει ως στόχο να μην αυξηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη πλέον των 2 °C για την περίοδο από το 2020 και μετά.
Σύμφωνα με τον Τραμπ, η πλήρης συμμόρφωση της χώρας του με τη συμφωνία θα μείωνε το ΑΕΠ κατά 2,5 τρις δολάρια μέσα στην επόμενη δεκαετία. Έχει εξηγήσει ότι «θα έπρεπε να κλείσουν εργοστάσια σε όλη τη χώρα», ενώ θα έπρεπε να σταματήσει η δημιουργία νέων αγωγών πετρελαίου και η ανάπτυξη των σχιστολιθικών εξορύξεων και των ορυχείων άνθρακα.

Η παραοικονομία ζει και βασιλεύει παρά τα μνημόνια

Η διακίνηση ανθρώπων και το εγκληματικό κύκλωμα γύρω 
από αυτή είναι βασικός «πυλώνας» της «μαύρης» 
οικονομίας στη χώρα μας
Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας έδειξε ότι, παρά τα capital controls και όλα τα μέτρα για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής που πάρθηκαν τα τελευταία χρόνια, η «παραοικονομία» στη χώρα μας ανθεί. Η έρευνα την υπολογίζει σε 25% του ΑΕΠ, δική μας αίσθηση ωστόσο είναι ότι οι υπολογισμοί αυτοί είναι συντηρητικοί.
Οι γενεσιουργές αιτίες της εκτεταμένης παραοικονομίας στη χώρα μας είναι γνωστές. Είναι κατ’ αρχάς η ίδια η ιστορία του ελληνικού κεφαλαίου, που γεννήθηκε μέσα σε ένα οθωμανικό περιβάλλον και δεν μπόρεσε ποτέ να αποτινάξει την έφεσή του στον πιο ακραίο τυχοδιωκτισμό και παρασιτισμό.

Ο Σόιμπλε και οι Έλληνες εφοπλιστές

Ο Τσίπρας προστατεύει το αφορολόγητο των εφοπλιστών και 
ο Σόιμπλε το επικαλείται για να δικαιολογήσει τη συνέχιση 
του μνημονίου! 
Σε πρόσφατο συνέδριο στο Βερολίνο, ο Σόιμπλε υπερασπίστηκε για μια ακόμα φορά το «ελληνικό πρόγραμμα» και δήλωσε ότι για τα όποια «προβλήματα» φταίει το ελληνικό πολιτικό σύστημα και όχι ο ίδιος. Έφερε μάλιστα το παράδειγμα της φορολόγησης των Ελλήνων εφοπλιστών, για την οποία η κυβέρνηση Τσίπρα είχε δεσμευτεί προεκλογικά αλλά δεν έκανε τίποτα.
Ο Σόιμπλε, ξεκινώντας από μια μεγάλη αλήθεια (πράγματι, οι εφοπλιστές στη χώρα μας είναι εντελώς αφορολόγητοι!), καταλήγει να πει ένα τεράστιο ψέμα. Κατ’ αρχάς, είναι σίγουρο ότι πίσω από αυτή τη δήλωση κρύβεται και το άχτι των Γερμανών για τις ήττες που έχει υποστεί ο γερμανικός εφοπλισμός από τον ελληνικό, στον μεταξύ τους ανταγωνισμό.

Κυριακή 25 Ιουνίου 2017

Στην ακί του στοχάστρου ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ

Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)


1)    Τι θέλουν από εμάς

«Διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία» ονομάζουν οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές τις βλαπτικές αλλαγές που θέλουν να επιβάλουν πάνω στις απολαβές των εργατών τους, για να ανταγωνιστούν αποτελεσματικότερα τους Αμερικανούς καπιταλιστές.
Δηλαδή οι Ευρωπαίοι καπιταλιστές -και οι Έλληνες- θέλουν:
-1) Να απαλλαχθούν από το ασφάλιστρο πάνω στο εργατικό μεροκάματο που πληρώνουν στα ασφαλιστικά ταμεία, -π.χ. ΙΚΑ- για την περίθαλψη και την σύνταξη των εργατών. Γι’ αυτό θέλουν να καταργήσουν την δημόσια κοινωνική ασφάλιση, και αυτή να γίνει ιδιωτική υπόθεση των εργατών.
-2) Θέλουν με ένα απατηλό «ελαστικό» ωράριο να απαλλαχθούν από το οκτάωρο και την πληρωμή των υπερωριών.
-3) Θέλουν να μειώσουν τα μεροκάματα.
-4) Θέλουν να απαλλαγούν από την αποζημίωση των απολύσεων, από την πληρωμένη θερινή άδεια, τα δώρα, τα οικογενειακά επιδόματα και τα κρατικά επιδόματα ανεργίας.
-5) Και συμπληρωματικά, θέλουν να αρπάξουν τα υπάρχοντα κεφάλαια των ταμείων κοινωνικής ασφαλίσεως, δια μέσου του τζόγου των χρηματιστηρίων: Και επίσης να αρπάξουν όλη την κερδοφόρο δημόσια περιουσία, δια μέσου των ιδιωτικοποιήσεων και των σκηνοθετημένων δημοπρασιών.

Οι εξελίξεις στη Νέα Φιλαδέλφεια

Στη Νέα Φιλαδέλφεια, στις 15 Μαΐου, η δημοτική αρχή είχε καλέσει συγκέντρωση ενάντια στους τραμπούκους του Μελισσανίδη, που, με αφορμή την υπόθεση του γηπέδου της ΑΕΚ, έχουν επιβάλει ένα κλίμα τρομοκρατίας στην πόλη. Η συγκέντρωση πήγε πολύ καλά, με αρκετό κόσμο από την περιοχή και επίσης σημαντική υποστήριξη από αριστερές και άλλες συλλογικότητες

Η χρεοκοπία των «βαρόνων» του Τύπου

Το πέρασμα του ελέγχου του συγκροτήματος Λαμπράκη (ΔΟΛ) στον Μαρινάκη, η είσοδος Σαββίδη στο MEGA και η ουσιαστική χρεοκοπία του συγκροτήματος Τύπου του Μπόμπολα (Πήγασος) διαμορφώνουν ένα διαφορετικό τοπίο στα ΜΜΕ. Που ως γνωστόν, ειδικά στην Ελλάδα, δεν είναι «κανονικές» επιχειρήσεις αλλά πολιτικο-οικονομικά επιτελεία ελέγχου της κοινής γνώμης καθώς και των κρατικών προμηθειών. Η «αλλαγή φρουράς» δείχνει ότι

Για τα γεγονότα στην Αραβία

Η ιστορία με το Κατάρ αποδεικνύει τον αδίστακτο χαρακτήρα που θα πάρουν οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην εποχή μας.
Το Κατάρ είναι ένα τεχνητό κρατίδιο του Περσικού Κόλπου, όπου μόλις 300.000 κάτοικοι είναι πολίτες (η φυλή του εμίρη) και άλλα 2 εκατομμύρια είναι εισαγόμενοι εργάτες χωρίς δικαιώματα, από φτωχές μουσουλμανικές χώρες. Αυτό το τεχνητό κρατίδιο, όμως, έχει τα τρίτα μεγαλύτερα

Ανταπόκριση από τη Μεσσηνία

Ως τις 12 Ιουνίου παρατάθηκαν οι αιτήσεις για αποχαρακτηρισμό των κτημάτων από δασικά. Το κόστος της «επαναγοράς» υπολογίζεται σε 30 ευρώ το στρέμμα κατά μέσο όρο για τα πριν το 1975 και σε 180 ευρώ κατά μέσο όρο για τα μετά το 1975.
Η κυβέρνηση δεν μπορεί να πανηγυρίζει γιατί μείωσε, λέει, το κόστος «επαναγοράς» κατά 80%, ή επειδή έβαλε 100 δόσεις κ.λπ. Στην ουσία, αυτή ήταν που ανακίνησε το θέμα από το πουθενά, κατ’ εντολή των μνημονιακών αφεντικών της, για να βάλει επιπλέον χαράτσια, αμφισβητώντας τη γη χιλιάδων πολιτών.
Η δυσαρέσκεια στην επαρχία είναι μεγάλη για τα καμώματα αυτά και φυσικά μπορεί να ευνοήσει τα παραδοσιακά αντιδραστικά κόμματα. Αυτό όμως είναι κατόρθωμα αποκλειστικά της κυβέρνησης και της πολιτικής της. Όπως και να έχει, μία διέξοδος για τον αγροτικό κόσμο μπορεί να υπάρξει: η συμμαχία με τα εργαζόμενα στρώματα της πόλης ενάντια στην πολιτική του κεφαλαίου και της όποιας κυβέρνησής του.

Χ.Ρ.

Οι εξελίξεις στη ΔΕΗ

Στη ΔΕΗ είχαμε μια σημαντική εξέλιξη. Με παρέμβαση της αρμόδιας ευρωπαϊκής επιτροπής ματαιώθηκε η παραχώρηση της μονάδας παραγωγής στη Μελίτη Φλώρινας, όπως και η κατασκευή δεύτερης, στους Κινέζους της εταιρείας CMEC. Η εξέλιξη αυτή δικαιώνει τη θέση της εφημερίδας μας, ότι οι κινέζικες «μπίζνες» δεν θα προχωρήσουν εύκολα, λόγω της αντίθεσης άλλων, ισχυρών, καπιταλιστών.
Για τη ΔΕΗ φυσικά όχι μόνο δεν επιτρέπεται εφησυχασμός

Το Λαύριο και οι ηρωικοί μεταλλωρύχοι του

Την Πρωτομαγιά, η ΕΡΤ 1 πρόβαλε ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ από τη σειρά «Η Μηχανή του
Χρόνου», με τίτλο «Οι αιματηρές εργατικές εξεγέρσεις». Το ντοκιμαντέρ αυτό αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στους ηρωικούς –και αιματηρούς– αγώνες των εργατών των ορυχείων του Λαυρίου, ενάντια στις μεσαιωνικές εργασιακές συνθήκες και την πρωτοφανή ασυδοσία της εταιρείας του Σερπιέρι, που όχι μόνο νεμόταν τα ορυχεία αλλά είχε επιβάλει μια πραγματική δικτατορία στην περιοχή και ασκούσε τεράστια επιρροή και στις τότε ελληνικές κυβερνήσεις. Η εξέγερση στα ορυχεία του Λαυρίου τον Απρίλιο του 1896, με 4 νεκρούς, ήταν ουσιαστικά η απαρχή

Ανακοίνωση των εργαζομένων της ΒΙΟ.ΜΕ.

Μετά από τεσσεράμισι χρόνια λειτουργίας και έξι χρόνια αγώνα από εμάς τους εργαζόμενους στη ΒΙΟ.ΜΕ., η δικαστική εξουσία δεν σταμάτησε ούτε στιγμή τις επιθέσεις της εναντίον μας. Και ενώ έχει περάσει μια κατάπτυστη πρόταση για την πτώχευση, και έχει απορρίψει την προσπάθεια των εργαζομένων για να συνεχίσουμε τη λειτουργία του εργοστασίου, έρχεται τώρα να επιβάλει την τμηματική πλειστηρίαση των μέσων παραγωγής· των μέσων που επί τεσσεράμισι χρόνια τώρα θρέφουν δεκάδες οικογένειες. Αυτή είναι η ευθύνη των «έντιμων» δικαστικών που σε κάθε περίπτωση το μόνο που έχουν στο μυαλό τους είναι να καταστρέψουν ό,τι με τόσο κόπο στήσαμε εμείς οι εργάτες της ΒΙΟ.ΜΕ. Και το κάνουν αυτό για να μην έχει την ιδέα καμία άλλη ομάδα εργαζομένων να διανοηθεί να περάσει στη λειτουργία των εγκαταλελειμμένων εργοστασίων.
Για αυτόν τον λόγο καταγγέλλουμε τις δικαστικές αρχές και τον σύνδικο πτώχευσης, που σε κάθε περίπτωση στέκεται εμπόδιο στη λειτουργία του εργοστασίου άμεσα από μας τους εργαζόμενους και χωρίς αφεντικά.
Καλούμε εσάς τους συνδικαλιστές, τους εργάτες, τις συλλογικότητες να μας στηρίξετε και να δείξουμε όλοι μαζί πως αφού
δεν μπορούν αυτοί, μπορούμε εμείς!
Ζητάμε την έμπρακτη συμπαράστασή σας για να μπορέσουμε να κρατήσουμε το εργοστάσιο ζωντανό και τις οικογένειές μας μακριά από τον φόβο και τη φτώχεια. Ζητάμε ψηφίσματα συμπαράστασης για να μπορέσουμε να αποδείξουμε τη δύναμή μας, τη δύναμη της αλληλεγγύης που είναι δυνατότερη από κάθε μορφή καταστολής του κεφαλαίου, κάθε μορφή οικονομικής κατάρρευσης της καπιταλιστικής οικονομίας.
Αγωνιστικά και αλληλέγγυα,

Οι εργαζόμενοι στη ΒΙΟ.ΜΕ.

Σημ. της σύνταξης: Θυμίζουμε ότι η ΒΙΟ.ΜΕ. (Βιομηχανική Μεταλλευτική) είναι το εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη που εγκατέλειψε η εργοδοσία και που εδώ και 4,5 χρόνια πήραν την ευθύνη και το λειτουργούν οι εργαζόμενοί του, με αυτοδιαχείριση. Καθώς η αστική δικαιοσύνη απειλεί άμεσα αυτό το σπουδαίο για όλη την εργατική μας τάξη παράδειγμα αντίστασης και αυτοοργάνωσης, οφείλουμε όλοι να εκφράσουμε εμπράκτως τη συμπαράστασή μας. Περισσότερες πληροφορίες εδώ: http://biom-metal.blogspot.gr/ Τηλ.-fax 2313 031154.
Τα προϊόντα που παράγονται στο αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της BIO.ME. είναι καθαριστικά, σαπούνι, υγρό σαπούνι κ.λπ., είναι πολύ καλής ποιότητας και πολύ φτηνά, και στην Αθήνα τα βρίσκουμε στο πρατήριό τους, Ψαρών 33, Αγ. Αντώνιος, Περιστέρι.

Ανεμογεννήτριες: Λεηλασία ΔΕΗ και περιβάλλοντος

Οι ανεμογεννήτριες, υπό το σημερινό καθεστώς
της ασυδοσίας των ιδιωτών, είναι πληγή και για το περιβάλλον
και για την ηλεκτροπαραγωγή της χώρας
Αυτό που γίνεται με τις ανεμογεννήτριες στη Νότια Εύβοια είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του πώς μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας χρησιμοποιείται για τη λεηλασία του περιβάλλοντος αλλά και του ίδιου του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας.
Στην περιοχή, λόγω του χαρακτήρα της (ισχυροί άνεμοι κ.λπ.), είναι εγκατεστημένος ένας αριθμός ανεμογεννητριών ιδιωτικής εκμετάλλευσης. Τώρα σχεδιάζεται να αναπτυχθούν άλλες 209, από γνωστές μεγάλες εταιρείες (ENEL-Κοπελούζος, ΤΕΡΝΑ-Περιστέρης, RF ENERGY-Ρέστης και Φειδάκης), σε 8 αιολικά πάρκα. Αυτό θα σημάνει τη διάνοιξη δρόμων συνολικού μήκους 132 χιλιομέτρων (μιας και κάθε εταιρεία θέλει τον δικό της δρόμο, για την αντίστοιχη επιδότηση, και κάθε ανεμογεννήτρια απαιτεί κατασκευή δρόμου πλάτους 8-10 μέτρων), την εξαφάνιση

Εξορυκτική βιομηχανία και ανάπτυξη


Οι τεράστιες δυνατότητες της εξορυκτικής βιομηχανίας
στην Ελλάδα παραμένουν ουσιαστικά ανεκμετάλλευτες,
λόγω των παρασιτικών κατευθύνσεων της μεγαλοαστικής τάξης
Τα στοιχεία που δίνει για την εγχώρια εξορυκτική βιομηχανία ο ΙΟΒΕ (Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών – το ουσιαστικό όργανο του βιομηχανικού κεφαλαίου δηλαδή, μια και ο ΣΕΒ και το «Δελτίο» του ελέγχονται στην ουσία από άλλου είδους κεφάλαια) δικαιώνουν το άρθρο του προηγούμενου τεύχους της εφημερίδας μας, για την επάρκεια του ορυκτού πλούτου της Ελλάδας και τις δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξη της εγχώριας παραγωγής.
Σύμφωνα με αυτά τα στοιχεία, η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία είναι

Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΤΑΞΗ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΛΙ

Από την πρόσφατη δυναμική κινητοποίηση
των ντελιβεράδων-κούριερ… που απέδειξαν ότι 
και υπό τις σημερινές δύσκολες συνθήκες
η εργατική μας τάξη μπορεί να οργανωθεί
και να διεκδικήσει
Οι πρόσφατες κινητοποιήσεις στην αλυσίδα καταστημάτων της Η&Μ (καταστήματα με ρούχα), οι κινητοποιήσεις των οδηγών μοτοσυκλετών στον κλάδο του επισιτισμού (ντελιβεράδες) και των κούριερ και οι εξελίξεις σε δύο αλυσίδες σούπερ μάρκετ, τον Σκλαβενίτη και το My Market, αξίζουν την προσοχή μας.
Στην αλυσίδα Η&Μ η εργοδοσία με ετσιθελικό τρόπο άλλαξε τους όρους των συμβάσεων εργασίας. Ακολούθησε ένας αγώνας των εργαζομένων, αλλά και των καταναλωτών, που έκαναν άτυπο μποϋκοτάζ. Έτσι, μετά από δύο μήνες ενός αγώνα ηρωικού (για την εποχή μας), η σουηδικών συμφερόντων αλυσίδα πήρε πίσω όλες τις αυθαίρετες μεταβολές στις εργασιακές συνθήκες.
Στον Σκλαβενίτη και το My Market η εργοδοσία

ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ Η ΟΞΥΝΣΗ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ

Η διαπάλη αμερικανικού και ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού, όπως και μεταξύ νεοφιλελευθερισμού και προστατευτισμού, εντείνεται

Μακρόν-Τραμπ-Μέρκελ. Η πίεση της Αμερικής στην Ευρώπη
θα είναι ο καταλύτης διεθνών ανακατατάξεων, όπως και της
όξυνσης της ταξικής πάλης μέσα στη γηραιά ήπειρο.

Οι ελπίδες των νεοφιλελεύθερων πως τα αποτελέσματα των φετινών εκλογών σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες θα έφερναν την εξομάλυνση των ενδο-καπιταλιστικών αντιθέσεων και την αποδυνάμωση του στρατοπέδου του προστατευτισμού διαψεύσθηκαν πλήρως.
Στην Γαλλία, η εκλογή του Μακρόν συγκρατεί μεν τη χώρα στο γερμανικό άρμα, από την άλλη όμως το τίμημα είναι περισσότερη λιτότητα, απολύσεις και μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη, για την όλο και μεγαλύτερη εκμετάλλευσή της. Μέτρα στα οποία είναι βέβαιο πως η εργατική τάξη θα απαντήσει, αφού η πίεση των εργατών προς τις ηγεσίες των συνδικάτων δεν αφήνει περιθώρια σ’ αυτές για άλλες δικαιολογίες από τη μεριά τους. Ήδη αμέσως μετά τον πρώτο γύρο των εκλογών, οι κινητοποιήσεις με σύνθημα «ούτε Μακρόν ούτε Λεπέν» ήταν μαζικότατες.

Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΑΤΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Καμιά ανοχή στη συκοφάντηση της λαϊκής αντίστασης με πρόσχημα την «τρομοκρατία»
Τρομοκρατία είναι η μνημονιακή ισοπέδωση του λαού
και της χώρας και όχι… οι στρακαστρούκες

Η θέση εμάς των κομμουνιστών για την ατομική τρομοκρατία είναι γνωστή: δεν λύνει κανένα πρόβλημα, δεν υποκαθιστά σε καμία περίπτωση την οργανωμένη ταξική και πολιτική πάλη και δίνει στον ταξικό εχθρό πατήματα για ένταση της καταστολής. Η ίδια θέση ισχύει και για την πρόσφατη επίθεση κατά του πρώην πρωθυπουργού Παπαδήμου.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να ανεχθούμε τη χυδαία

ΠΟΡΝΕΙΑ: «ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ» Ή ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΜΕ ΤΑΞΙΚΗ ΑΙΤΙΑ;

Το διαχρονικό έγκλημα της βίαιης εκπόρνευσης
των γυναικών παρουσιάζεται από τους
νεοφιλελεύθερους απολογητές του
σημερινού παρηκμασμένου καπιταλισμού ως
«επαγγελματική επιλογή»
Την απενοχοποίηση της πορνείας είχε ως βασικό στόχο ημερίδα που διοργανώθηκε πρόσφατα υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εσωτερικών. «Ακτιβίστριες», webcam μοντέλα (σεξ μέσω ίντερνετ), φετίχ πορνογράφοι, Ευρωπαίοι και ντόπιοι εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού, η ΜΚΟ «Πράξις» (η οποία όπου προσφυγικό, μεταναστευτικό, «ανθρωπιστικό» είναι παρούσα!), μαζί και ο Σκουρλέτης (υπουργός Εσωτερικών), ήταν οι συμμετέχοντες και οι ομιλητές του συνεδρίου με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Η εργασία στο σεξ στην Ελλάδα: Η πραγματικότητα και οι προοπτικές»! Ένας τίτλος που από μόνος του απηχεί όλη την υποκριτική και κτηνώδη αστική ηθική, απέναντι στο πιο ειδεχθές και καθαρά ταξικό έγκλημα αιώνων κατά των γυναικών, την πορνεία.