Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα

Μεγάλα κέρδη από τον «ιατρικό τουρισμό»
ορέγεται το κεφάλαιο, τη στιγμή που τα τουριστικά
νησιά μας στερούνται στοιχειωδών υποδομών υγείας
Κομμένο και ραμμένο στην κερδοσκοπία του κεφαλαίου το νέο αναπτυξιακό μοντέλο του «Ιατρικού Τουρισμού» που οραματίζεται να υλοποιήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Υποβοηθούμενη αναπαραγωγή (εξωσωματική γονιμοποίηση…), οδοντιατρική φροντίδα και ιαματικά λουτρά, προς το παρόν, οι κύριοι άξονες ανάπτυξης για τον «τουρισμό υγείας» στη χώρα μας. 20 δις δολάρια είναι ο παγκόσμιος ετήσιος τζίρος της «βιομηχανίας» του τουρισμού υγείας και 30 εκατομμύρια οι χρήστες των υπηρεσιών του. Να μη διεκδικήσουν και οι Έλληνες καπιταλιστές το μερίδιό τους; Και για να εξασφαλίσουν
και τη συναίνεση της κοινωνίας επικαλούνται το φαιδρό επιχείρημα του «πρόσθετου εισοδήματος» για τους κατοίκους των αντίστοιχων τουριστικών περιοχών.
Η παγκόσμια οικονομική κρίση, η απαξίωση και η συρρίκνωση των δημόσιων συστημάτων υγείας και η κατ’ επέκταση αδυναμία κάλυψης των υγειονομικών αναγκών, οι λίστες αναμονής και η δυσκολία πρόσβασης, το υψηλό κόστος των υπηρεσιών σε κάποιες άλλες χώρες, η όλο και αυξανόμενη ζήτηση για «υπηρεσίες υγείας» και βέβαια η πλήρης εμπορευματοποίηση των πάντων, είναι οι βασικοί όροι για τη μετατροπή της υγείας σε μια εξαιρετικά κερδοφόρα επιχείρηση, «φιλέτο» για το κεφάλαιο. Δηλαδή, βασική προϋπόθεση για τον «ιατρικό τουρισμό» μιας χώρας είναι το ανεπαρκές δημόσιο σύστημα υγείας των άλλων χωρών! Η αδυναμία σου δύναμή μου!
Τι συνεπάγεται όμως όλο αυτό για το ήδη κουτσουρεμένο δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα και με μια κοινωνική ασφάλιση διαλυμένη; Πλήρη απαξίωση της δημόσιας υγείας και την ώρα που στις πλείστες των τουριστικών περιοχών τα κέντρα υγείας αποπνέουν εγκατάλειψη, νησιώτες αναγκάζονται να ταξιδέψουν ακόμη και για απλές εξετάσεις, δίπλα τους θα υπάρχουν ιδιωτικά ιατρικά κέντρα ή και σε σύμπραξη με το δημόσιο θα παρέχουν «υπηρεσίες υγείας» για ασθενείς-τουρίστες-πελάτες. Ιατρικές υπηρεσίες που απευθύνονται βέβαια στα μεσαία στρώματα αυτών των χωρών, γιατί ποιος εργάτης μπορεί να αντεπεξέλθει οικονομικά σε ένα τέτοιο ταξίδι που συνδυάζει τουρισμό και υγεία;
Η υγεία δεν μπορεί να είναι ένα κοστολογημένο ακριβά τουριστικό προϊόν. Είναι το πιο θεμελιώδες κοινωνικό αγαθό, ζωτικής σημασίας και αναφαίρετο δικαίωμα κάθε πολίτη. Και ως τέτοιο πρέπει να δημόσιο, εύκολα προσβάσιμο σε όλους και με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά που αρμόζει στη σύγχρονη εποχή.

Όλγα Στεφανίδου