Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

Ευρετήριο Άρθρων Σοσιαλιστικής Προοπτικής Σεπτεμβρίου 2015


Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτεμβρίου 2015

Δεν επιλέγουμε τον δήμιο που θα μας εκτελέσει. Ξαναλέμε ΟΧΙ με την ψήφο και με τους αγώνες μας!

Με τις εκλογές-παρωδία της 20ής Σεπτεμβρίου οι ξένοι και ντόπιοι εκμεταλλευτές επιδιώκουν να βάλουν οριστικά στη γωνία τον λαό μας. Στα γενοκτονικά τους σχέδια όχι μόνο δεν πρόκειται να
έχουν ποτέ τη συναίνεσή μας αλλά θα μας ξαναβρούν μπροστά τους, έτοιμους για νέα ΟΧΙ!

Δείτε την εφημερίδα σε μορφή PDF
Σοσιαλιστική Προοπτική Σεπτεμβρίου 2015

ΟΙ ΑΓΡΙΝΙΩΤΕΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ-ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΕΣ (1925-1944)

(α΄ μέρος)

Η «Πάλη των Τάξεων», η εφημερίδα των Κομμουνιστών-Τροτσκιστών 
του Μεσοπολέμου

Στην Ιστορική Στήλη αυτού του τεύχους και των αμέσως επόμενων παρουσιάζουμε την ένδοξη ιστορία των Αγρινιωτών συντρόφων μας της προπολεμικής περιόδου. Με την ακατάβλητη δράση τους, την αυταπάρνησή τους, την παροιμιώδη αποφασιστικότητά τους στην πάλη δημιούργησαν ένα άφθαστο πρότυπο συνειδητών εργατών αφοσιωμένων στα ιστορικά συμφέροντα της τάξης τους και στον πιο ιερό αγώνα που υπάρχει: τον αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση της καταπιεζόμενης ανθρωπότητας. Η εξόντωσή τους από τον αντεπαναστατικό σταλινισμό στα 1944 και το γεγονός ότι δεν λιποψύχησαν μπροστά στο θάνατο αλλά κράτησαν ψηλά μέχρι το τέλος τη σημαία της επαναστατικής ιδεολογίας τους, τους τοποθετεί στο πάνθεον των επιφανέστερων ηρώων και μαρτύρων του επαναστατικού κινήματος στη χώρα μας.

Το Αγρίνιο άρχισε να εξελίσσεται ραγδαία σαν πόλη και οικονομικό κέντρο από τα τέλη του 19ου αιώνα κυρίως χάρη στη μεγάλη ανάπτυξη της καλλιέργειας, επεξεργασίας και εμπορίας καπνού. Με την ίδρυση των καπνεργοστασίων και των μεγάλων καπναποθηκών, το Αγρίνιο γίνεται μια από τις πιο σημαντικές εργατουπόλεις της Ελλάδας αλλά και πρωτοπορεί όσον αφορά το εργατικό κίνημα. Ήδη στα 1911 ιδρύεται σωματείο καπνεργατών (από τα παλαιότερα στην Ελλάδα), ενώ η ανάπτυξη των ισχυρών καπνικών μονοπωλίων Παπαστράτου, Παναγόπουλου, Παπαπέτρου, Ηλιού κ.ά. μαζικοποιεί και συγκεντροποιεί το προλεταριάτο της πόλης. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε, πρώτον, ότι οι καπνεργάτες υπήρξαν το «βαρύ πυροβολικό» του ελληνικού εργατικού κινήματος στα πρώτα του βήματα, και σχεδόν σε όλη την περίοδο του μεσοπολέμου, ενώ η Καπνεργατική Ομοσπονδία Ελλάδος (Κ.Ο.Ε.), που ιδρύθηκε το 1919, ήταν η μαζικότερη συνδικαλιστική οργάνωση της χώρας. Και δεύτερον, ότι σπουδαίο ρόλο μέσα στο προλεταριάτο της πόλης έπαιξε και το προσφυγικό στοιχείο, που εγκαταστάθηκε με αρκετές χιλιάδες μετά το 1922.

Συναγερμός ενάντια στους δολοφόνους σκοταδιστές

Ο αποκεφαλισμός ενός εργάτη εργοστασίου στη Γαλλία, η τρομοκρατική επίθεση εναντίων Ευρωπαίων τουριστών στην Τυνησία (38 νεκροί) και η φρικαλέα βομβιστική επίθεση εναντίον Κούρδων νεολαίων στο Σουρούτς της Τουρκίας (33 νεκροί και δεκάδες τραυματίες) υπογραμμίζουν με τον πιο δραματικό τρόπο ότι

Φορολογική επιδρομή κατά των αγροτών

Σε αναβρασμό βρίσκονται οι αγρότες και εδώ στην Πελοπόννησο, όπως σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση ξεπούλησε το μεγάλο ΟΧΙ του Ιουλίου, που ψηφίστηκε μαζικά και στην επαρχία. Και υπέγραψε μέτρα εξοντωτικά για την αγροτική παραγωγή. Διπλασιασμό της ετήσιας

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και η ΜΟΜΑ

Η ιστορία της ΜΟΜΑ, του στρατιωτικού κλιμακίου που έφτιαχνε δρόμους πριν το 1992 και καταργήθηκε για να κυριαρχήσουν οι μεγαλοεργολάβοι, καταδεικνύει την ανεπάρκεια της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, που την επανίδρυσε αλλά χωρίς καμιά

Μια νίκη των εργαζόμενων στα ΜΜΕ

Από την αρχή των μνημονίων, οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ έχουν υποστεί μια πρωτοφανή επίθεση από τα αφεντικά του Τύπου, έντυπου και ηλεκτρονικού. Να ξεκαθαρίσουμε εδώ ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν πρόκειται για μεγαλοδημοσιογράφους

Στη μνήμη του Στέφανου Χατζημιχελάκη

Στις 6 Οκτωβρίου συμπληρώνονται 22 χρόνια από τον θάνατο του Μαρξιστή επαναστάτη Στέφανου Χατζημιχελάκη.

Ξεκίνησε την επαναστατική του σταδιοδρομία στα 1928, από τις γραμμές του αρχειομαρξισμού, που στα 1930 έγινε το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης του Λέοντα Τρότσκυ. Ήταν φοιτητής, αλλά παράλληλα δούλευε σε εργοστάσιο κεραμοποιίας, όπου συνδέθηκε βαθιά με την εργατική τάξη. Στον πόλεμο, γλίτωσε συμπτωματικά την εκτέλεση από τη σταλινική ΟΠΛΑ. Μέχρι και τη δικτατορία του 1967, υπήρξε μέλος του Κ.Δ.Κ.Ε. (ελληνικό τμήμα της 4ης Διεθνούς), με έντονη δραστηριότητα μέσα στο εργατικό κίνημα. Αλλά και στον μορφωτικό-πολιτιστικό τομέα, ως δημοσιογράφος, λογοτέχνης και εκδότης των σημαντικών λογοτεχνικών-πολιτιστικών περιοδικών «Νέος Νουμάς», «Λογοτέχνης» και «Διανοούμενος». Μέσα και από αυτές τις ιδιότητές του, υπερασπίστηκε

Τα εγκληματικά σχέδια των βιομηχάνων

Ο Σύνδεσμος Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ) έβγαλε πρόσφατα μια ανακοίνωση με 5 προτάσεις-«τομές», όπως λένε, για την «οικονομική και κοινωνική αλλαγή» στη χώρα. Ο
Αυτή είναι η ουσία των προτάσεων του 
Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος

συγκεκριμένος σύνδεσμος είναι μια από τις πιο αντιδραστικές εργοδοτικές οργανώσεις στη χώρα· οι βιομήχανοι-μέλη του πρωταγωνιστούν σε απολύσεις, καταστρατήγηση εργατικών δικαιωμάτων, περικοπές μισθών αλλά και στην «εξαγωγή» των επιχειρήσεών τους στη γειτονική Βουλγαρία.
Ποιες είναι, λοιπόν, αυτές οι προτάσεις-«τομές»;

Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

ΔΙΕΘΝΗ ΝΕΑ


Βραζιλία: Ογκώδεις διαδηλώσεις σε περίπου 200 πόλεις πραγματοποιήθηκαν στις 16 Αυγούστου ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης Ρούσεφ, που περιλαμβάνουν μειώσεις μισθών και ιδιωτικοποιήσεις. Την οργή των μαζών έχει προκαλέσει και το τεράστιο κόστος για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώνει του χρόνου το καλοκαίρι η Βραζιλία, ενώ στις φτωχογειτονιές των μεγάλων πόλεων οι συνθήκες διαβίωσης είναι άθλιες και οι υποδομές ανύπαρκτες.

Χιλή: Συνεχίζονται από τα τέλη Ιουλίου οι κινητοποιήσεις των εργατών στα ορυχεία χαλκού Codelco, όπου ένας εργάτης σκοτώθηκε στις 24 Ιουλίου από επίθεση των δυνάμεων καταστολής, και από τα μέσα Αυγούστου των εργατών στα ανθρακωρυχεία της Σάντα Άνα. Οι εργάτες αντιδρούν στις πολιτικές ιδιωτικοποίησης και τα λουκέτα στην εξορυκτική βιομηχανία της χώρας, που είναι και ο σημαντικότερος οικονομικός τομέας της.

ΟΙ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΙΟΥΛΙΟΣ-ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2015



1 Ιουλίου: Σε επίσχεση διαρκείας προχώρησαν οι εργάτες της βιομηχανίας «Ν. ΚΙΟΛΕΪΔΗΣ ΑΕΒΕ» στον Βόλο, για τα δεδουλευμένα τριών χρόνων. Την επόμενη ημέρα έκαναν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο εργοστάσιο.

7 Ιουλίου: Οι εργαζόμενοι στην τηλεπικοινωνιακή εταιρεία FORTHNET έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας στην Επιθεώρηση Εργασίας Καλλιθέας για την απόλυση συναδέλφου τους.

15 Ιουλίου: Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο έκαναν 24ωρη απεργία και συγκεντρώσεις σε πολλές πόλεις της χώρας ενάντια στο νέο μνημόνιο που ανέλαβε να εφαρμόσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ξεπουλώντας με επαίσχυντο τρόπο το ΟΧΙ του ελληνικού λαού στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Στις 22 Ιουλίου έγινε τρίωρη στάση εργασίας.

16 Ιουλίου: Οι εργαζόμενοι στις εφημερίδες του ομίλου Μπόμπολα «ΕΘΝΟΣ», «ΗΜΕΡΗΣΙΑ» και «GOAL» έκαναν 24ωρη απεργία ενάντια στους εκβιασμούς της εργοδοσίας. Απειλούνται με απολύσεις αν δεν δεχθούν μείωση μισθών και εκ περιτροπής εργασία.

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ – ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΠΟΛΛΑΠΛΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΕΝΟΣ ΣΑΠΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Αυτή την κατάσταση μπορεί να τη σταματήσει μόνο η οργάνωση,
 ενότητα και πάλη της εργατικής τάξης, με την αλληλεγγύη αλλά
 και με την περιφρούρηση των κατακτήσεών της

Τα απανωτά κύματα προσφύγων και οικονομικών μεταναστών από τις χώρες της Ασίας και της Αφρικής προς την Ευρώπη και τα ανθρώπινα δράματα που βλέπουμε καθημερινά να εκτυλίσσονται είναι ένα προϊόν της σήψης του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος. Που προκαλεί μαζικές μετακινήσεις ανθρώπων είτε για εξεύρεση καλύτερης διαβίωσης είτε για την επιβίωση από τους πολέμους.
Όσον αφορά τους πρόσφυγες από τη μια και τους οικονομικούς μετανάστες από την άλλη, το αποτέλεσμα φαινομενικά είναι το ίδιο, αλλά υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Οι πρόσφυγες δεν έχουν άλλη επιλογή, αφού κινδυνεύει άμεσα η ζωή τους από πολέμους για τους οποίους ουσιαστικά υπεύθυνος είναι ο ιμπεριαλισμός. Οι οικονομικοί μετανάστες, όμως, έρχονται να βρουν δουλειά σε μια Ευρώπη που ήδη πλήττεται από υψηλή ανεργία και όπου οι συνθήκες ζωής της ντόπιας εργατικής τάξης χειροτερεύουν καθημερινά, συμβάλλοντας με τον ερχομό τους εδώ στη χειροτέρευση της κατάστασης. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μάλιστα, δεν προέρχονται από τα φτωχότερα στρώματα των χωρών τους, που δεν διαθέτουν σε καμιά περίπτωση τα μέσα για να μεταναστεύσουν.

Στην ακί του στοχάστρου - ΒΟΛΗ ΚΑΤΑ ΒΟΛΗ


                                                 Του Γιάννη Βερούχη (1931-2010)

1)   Το Οκτάωρο
1 Μαΐου 1886: Η ανθρωπότητα στεφάνωσε την αμερικανική εργατική τάξη, με την αθάνατη αιματοβαμμένη δόξα, για την έναρξη του παγκόσμιου αγώνα για την κατάκτηση του οκταώρου,
1 Οκτωβρίου 2005: η ελληνική εργατική τάξη και η Ελλάδα βαρύνεται με μια παγκόσμια ντροπή για την κατάργηση του έως τώρα κατεκτημένου οκταώρου.
Το οκτάωρο είναι η μεγαλύτερη παγκόσμια εργατική κατάκτηση, και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανύψωση του πολιτισμού και του ανθρωπισμού. Αυτό αποδεικνύεται από το περιεχόμενο του οκταώρου που εκφράστηκε με το περίφημο σύνθημα: «8 ώρες εργασία, 8 ώρες ψυχαγωγία και μόρφωση, 8 ώρες ύπνος».

Το μνημείο αυτό στήθηκε στο Σικάγο της Αμερικής 
για τα τραγικά θύματα του 1886: Που έπεσαν πρώτα 
στον αγώνα της ανθρωπότητας για την
 κατάκτηση του οκταώρου.
Η κήρυξη του αγώνα για το οκτάωρο προετοιμάστηκε μεθοδικά, μέσα στην αμερικανική εργατική τάξη, η οποία εκήρυξε  με επιτυχία τον απεργιακό αγώνα της για το οκτάωρο την 1η Μαΐου του 1886.
Η αμερικανική αστική τάξη με τις εφημερίδες της, ανάγγειλε το κρέμασμα των ηγετών της απεργίας, πριν από την κήρυξή της…
Και με μια πρωτοφανή εγκληματική αστυνομική σκευωρία και μια δικαστική σκευωρία, τους κρέμασε: Και οργάνωσε εκατοντάδες δολοφονίες εργατών σε όλη την Αμερική, υπολογίζοντας στο φόβο και την ηττοπάθεια της εργατικής τάξης.
Ο εργατικός αγώνας όμως δεν υποχώρησε. Και το οκτάωρο έγινε παγκόσμιο εργατικό σύνθημα, και η 1η Μαΐου παγκόσμια ημέρα εργατικού αγώνα και γιορτής.
Κανένας όμως εθνικός καπιταλισμός δεν δέχθηκε το οκτάωρο, αλλά το επέβαλαν οι εργάτες της κάθε χώρας με σκληρούς αγώνες. Και η αρχή έγινε από τους Γάλλους υφαντουργούς τη δεύτερη επέτειο της παγκόσμιας πρωτομαγιάς, που η επιτυχής απεργία τους έληξε, με 79 εργάτες νεκρούς και τραυματίες. Και αυτό συντάραξε την εργατική τάξη της Ευρώπης και την ώθησε αποφασιστικά στην αγωνιστική διεκδίκηση του οκτάωρου.

ΠΟΙΟΙ ΑΛΥΣΟΔΕΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ στη Δικτατορία των μεγαλοκαπιταλιστικών συγκροτημάτων

* Σήμερα ο πολιτικός αγώνας των εκμεταλλευομένων κατά των εκμεταλλευτών μας είναι πολύ πιο δύσκολος από άλλοτε, διότι οι καπιταλιστές διαθέτουν ένα ισχυρότατο όπλο για τον έλεγχο της σκέψης, που ονομάζεται ιδιωτική τηλεόραση. Και επειδή η κατοχή αυτού του όπλου προϋποθέτει τεράστια κεφάλαια, το όπλο αυτό έχει περάσει στα χέρια των μεγαλοκαπιταλιστικών συγκροτημάτων και έχει κάνει ευκολότερη την ουσιαστική δικτατορία τους.
Ποιος όμως τους παραχώρησε αυτό το όπλο; Τους το πρόσφερε η συνεργαζόμενη ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και η ηγεσία του ΚΚΕ στην συγκυβέρνησή τους του Τζ. Τζανετάκη το 1989, με το γελοίο και ηλίθιο επιχείρημα ότι έτσι θα θωράκιζαν τη δημοκρατία…!

Ας δούμε λοιπόν πώς έγινε.

Οι συνέπειες της ασυδοσίας των πετρελαιάδων

Οι εργάτες και οι κάτοικοι του Θριάσιου κινδυνεύουν από την προκλητική
 ασυδοσία των μεγαλοκαπιταλιστών του πετρελαίου
Ενώ το αίμα των 4 εργατών απ’ τα τραγικό δυστύχημα του Μαΐου στα διυλιστήρια Ασπροπύργου δεν έχει ακόμα στεγνώσει, νέα αλλεπάλληλα συμβάντα στο χώρο των πετρελαιοειδών στο Θριάσιο Πεδίο αποδεικνύουν ότι η καπιταλιστική ασυδοσία παραμένει ανεξέλεγκτη. Στον Ασπρόπυργο, λοιπόν, στα ΕΛ.ΠΕ. (Ελληνικά Πετρέλαια) εκδηλώθηκε πάλι φωτιά δύο φορές, στη 1/7 και στις 2/8, ενώ οι εργάτες εξακολουθούν να δουλεύουν 12ωρα και μετά το τέλος των διαδικασιών συντήρησης (shutdown). Στην Ελευσίνα σημειώθηκαν δύο νέα επεισόδια ρύπανσης, στις 24/7 και 28/7, μετά την επανεκκίνηση των διυλιστηρίων από το εκεί shutdown. Στον όρμο Ελευσίνας, τέλος, συνελήφθη δεξαμενόπλοιο με 13.000 τόνους πετρελαίου αδήλωτους. Η υπόθεση «κουκουλώθηκε» τάχιστα, με τη βίαιη μετάθεση της ομάδας ελέγχου που βρήκε το φορτίο. Ο χώρος βουίζει ότι το κύκλωμα λαθρεμπορίας πετρελαίου ξεκινάει από τις μεγάλες εταιρείες και φτάνει στον «βαθύ» κρατικό μηχανισμό (τελωνεία, ελεγκτικές υπηρεσίες κ.λπ.).

Οργανωτικό Σεμινάριο

Η μικρή και η μεγάλη δοκιμασία

1) Η πρώτη δοκιμασία (η μικρή), είναι η δοκιμασία που ορίζει το καταστατικό για να αποκτήσει το δόκιμο μέλος τα δικαιώματα του τακτικού μέλους. Αυτή η δοκιμασία είναι χρονικά ακαθόριστη και λήγει με την έγκριση ή την απόρριψη
- Τα βασικά κριτήρια αυτής της δοκιμασίας είναι: Α) Η αφοσίωση στον πολιτικό σκοπό, η αφοσίωση στην οργάνωση, η ηθική, η πολιτισμένη και συντροφική συμπεριφορά, και η προσφορά συγκεκριμένου έργου. Και β) είναι η ιδεολογική μόρφωση, το επίπεδο της πολιτικής σκέψης, η οργανωτική συνέπεια, η αγωνιστικότητα, το ταξικό πνεύμα, η σχέση με την εργατική τάξη, και οπωσδήποτε η πολιτική ωριμότητα του δόκιμου μέλους να συμμετέχει στη διαμόρφωση της πολιτικής γραμμής της οργάνωσης.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ ΚΑΛΑΜΑ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ


Ο αγώνας για τη σωτηρία του Καλαμά από τη μόλυνση είναι αγώνας για την προστασία 
της ζωής μας και των φυσικών πόρων, αλλά και για ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο,
 που να μην υπηρετεί το κέρδος των λίγων…

Ο ποταμός Καλαμάς ή Θύαμις είναι ο μεγαλύτερος ποταμός της Ηπείρου. Είναι ένας από τους σημαντικότερους υγροτόπους της Δυτικής Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης. Είναι ίσως το μοναδικό ποτάμι που γνωρίζουμε επακριβώς τις πηγές ρύπανσής του εδώ και 40 χρόνια, αλλά ακόμη και σήμερα κλείνουμε τα μάτια και κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε.
Το πρόβλημα της μόλυνσης του ποταμού Καλαμά είναι προϊόν της κοινωνίας της μόλυνσης και του καπιταλιστικού τρόπου ανάπτυξης. Φυσικά και δεν συμφωνούμε με αυτούς που πιστεύουν ότι πρώτα πρέπει να αλλάξουμε το σύστημα και να καταργήσουμε τον καπιταλισμό για να σωθεί ο Καλαμάς. Και δεν συμφωνούμε γιατί μέχρι να έρθει αυτή η ώρα της ανατροπής, δυστυχώς δεν θα υπάρχει ποτάμι. Είναι αλήθεια ότι η ανατροπή των αιτίων της μόλυνσης του ποταμού Καλαμά θα απαιτούσε μια ριζική αλλαγή του τρόπου παραγωγής και οργάνωσης της κοινωνίας, μπορούν όμως και στο παρόν σύστημα να υπάρξουν παρεμβάσεις και μέτρα που θα εμποδίσουν την περαιτέρω υποβάθμισή του, ακόμα και την επιστροφή του στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτό, άλλωστε, έχει    ήδη γίνει σε πολλά ευρωπαϊκά ποτάμια.

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ


Δεν πρόκειται για «επενδύσεις» αλλά για ξεπούλημα της χώρας, χωρίς κανένα όφελος, αλλά αντίθετα με μεγάλη ζημία για τον εργαζόμενο λαό


Ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων σημαίνει λιγότερα έσοδα για το κράτος,αύξηση της 
τιμής των εισιτηρίων και πλήρη έλεγχο του τουρισμού από τα γερμανικά συμφέροντα

Τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας οδεύουν ολοταχώς προς ιδιωτικοποίηση-ξεπούλημα. Στην πλειοψηφία τους ανήκουν σε νησιωτικές περιφέρειες της Ελλάδας. Πράγμα που, εκτός των άλλων, τα καθιστά άκρως απαραίτητα για την ενδοπεριφερειακή κοινωνική συνοχή αλλά και την αναπτυξιακή προοπτική όλων των νησιών μας.
Ο βαθμός εξάρτησης του τουρισμού στα νησιά μας από τις αερομεταφορές φτάνει το 78%-86%, ενώ ταυτόχρονα το 20% του ΑΕΠ μας προέρχεται από τον τουρισμό. Μέσω αυτών των αεροδρομίων (Θεσσαλονίκης, Κέρκυρας, Χανίων, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ακτίου, Καβάλας, Ρόδου, Κω, Σάμου, Μυτιλήνης, Μυκόνου, Σαντορίνης και Σκιάθου) μετακινούνται 17,6 εκατομμύρια επιβάτες το χρόνο, με τεράστια βέβαια έσοδα για το ελληνικό δημόσιο. Πρόκειται δηλαδή για απόλυτα προσοδοφόρες και βιώσιμες δημόσιες επιχειρήσεις, που ενισχύουν σημαντικά τον κρατικό προϋπολογισμό.

Η ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ ΟΞΥΝΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥΣ

Η νέα φάση παγκόσμιας οικονομικής αστάθειας θα φέρει ακόμα μεγαλύτερες κοινωνικές συγκρούσεις στην Ευρώπη
Η κατάρρευση του κινεζικού χρηματιστηρίου είναι ένα μόνο σύμπτωμα της επερχόμενης 
νέας παγκόσμιας αναταραχής, που δεν θα μείνει μόνο στο οικονομικό πεδίο

Μερικά χρόνια πριν, ξένα και εγχώρια ΜΜΕ με πηχυαίους τίτλους τόνιζαν πως «η Κίνα αγοράζει τον κόσμο» ή πως ο «ασιατικός δράκος δείχνει τα δόντια του». Ήταν η εποχή που η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη αποτελούσε το καμάρι του καπιταλισμού, με ρυθμούς ανάπτυξης τουλάχιστον 8%, ενώ εξασφάλιζε τεράστιες εισροές χρήματος και προχωρούσε σε επενδύσεις ανά τον κόσμο, ιδιαίτερα σε Ασία, Αφρική και Λατινική Αμερική. Έφτασε, όμως, και η σειρά της να βιώσει τα όρια της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Πλέον η Κίνα, που αντιπροσωπεύει το 15% του παγκόσμιου ΑΕΠ, αναφέρεται ως «κινεζική περιπέτεια», αφού αναπτύσσεται με τους βραδύτερους ρυθμούς των τελευταίων επτά ετών, σύμφωνα με τα επίσημα κινεζικά στοιχεία, τα οποία μάλιστα δεν θεωρούνται και τα πλέον αξιόπιστα. Οικονομολόγοι θεωρούν ότι οι ρυθμοί ανάπτυξης έχουν υποχωρήσει κοντά στο 3,5% – και όχι λίγο κάτω από το 7%, όπως υποστηρίζει το Πεκίνο.

Μιλάνε για «ηθική» και ξεριζώνουν τους λαούς!

«Καλοδεχούμενοι οι πρόσφυγες», λέει τώρα ο γερμανικός
ιμπεριαλισμός…«και στρώστε τους γρήγορα στη δουλειά για 
να μειώσουμε και το εργατικό μας κόστος»


Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων δήλωσε ότι θεωρεί «ευλογία» τους πρόσφυγες, ότι πρέπει να τους παρέχεται άδεια παραμονής από την πρώτη μέρα που φτάνουν στη χώρα, ότι πρέπει να τους γίνονται αμέσως μαθήματα γερμανικών και να μπαίνουν κατευθείαν στην αγορά εργασίας. Η βοήθεια προς τους μετανάστες είναι πρώτα από όλα, λέει, «ηθικό ζήτημα»!
Όταν οι καπιταλιστές μιλάνε για ηθική, τότε όλοι οι λαοί του πλανήτη πρέπει να ανατριχιάζουν. Δεν δικαιούνται να μιλάνε για ηθική αυτοί που η μόνη τους ηθική είναι το κέρδος!

Επιστροφή σε εθνικό νόμισμα!

Το θέμα «ευρώ ή δραχμή» για μας τους Κομμουνιστές-Τροτσκιστές δεν έχει να κάνει με μια
Η μεγαλοαστική τάξη πολεμάει λυσσασμένα την επιστροφή στο εθνικό 
νόμισμα γιατί ξέρει ότι ωφελεί τη δική μας τάξη, την εργατική
επιλογή νομίσματος αλλά με μια επιλογή πολιτικής. Παραμονή στο ευρώ σημαίνει παραμονή στην Ευρωζώνη, η οποία λειτουργεί ως
ένας μηχανισμός αυτόματης μεταφοράς των βαρών της κρίσης στις πλάτες των φτωχών, της ευρωπαϊκής εργατικής τάξης συνολικά και ειδικότερα των χωρών της Νότιας Ευρώπης, των «αδύναμων κρίκων» αυτής της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμορίας. Αυτός που λέει ότι είναι υπέρ της παραμονής στην Ευρωζώνη και κατά των μνημονίων αυταπατάται ότι

To 3o Μνημόνιο διαλύει την εκπαίδευση

Ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο είναι απαραίτητο για να διασωθεί 
η δημόσια παιδεία, που είναι η μόνη ελπίδα για τα παιδιά μας
Η κατάσταση φέτος στα σχολεία είναι χειρότερη από ποτέ. Το 3ο Μνημόνιο που ψήφισαν
ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μαζί με την «αντιπολίτευση» (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ) ολοκληρώνει τη διάλυση της δημόσιας παιδείας. Δεν υπάρχουν εκπαιδευτικοί να καλύψουν τα κενά, δεν υπάρχουν καθαρίστριες να καθαρίσουν τα σχολεία, ενώ τα ελάχιστα χρήματα των σχολικών επιτροπών είναι υπό capital control και τα σχολεία δεν μπορούν να τα σηκώσουν!

Μνημονιακό δημόσιο Πατρίκιοι και πληβείοι

Ένα απ’ τα μέτρα που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την επαίσχυντη υποταγή της
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο θα βρεθούν ξανά στη μάχη 
για να αποτρέψουν τη μνημονιακή κόλαση
στους εγχώριους και ξένους δυνάστες τον περασμένο Ιούλιο ήταν: να ανοίξει η «ψαλίδα» των μισθών στο δημόσιο ανάμεσα στη μεγάλη μάζα των κατώτερων υπαλλήλων και την «κάστα» των ανώτερων και ανώτατων διοικητικών στελεχών. Αυτό το στοιχείο αποδεικνύει ότι οι στόχοι τους δεν είναι αμιγώς οικονομικοί, μόνο περικοπές και μειώσεις μισθών δηλαδή. Παράλληλα με την εξαθλίωση της μεγάλης μάζας των εργαζομένων και την τρομοκράτησή της με τη «δαμόκλειο σπάθη» της αξιολόγησης και των απολύσεων, θέλουν να δημιουργήσουν έναν έμπιστο

Προς οριστική ισοπέδωση των συντάξεων

Τα νέα σχέδια για το ασφαλιστικό ισοδυναμούν με 
επιβολή ευθανασίας στους απόμαχους της εργασίας
Μια νέα επίθεση στη δημόσια ασφάλιση αποτελεί εδώ και καιρό στόχο των ντόπιων και ξένων εκμεταλλευτών και από τα καίρια σημεία στα οποία υποτάχτηκε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ τον Ιούλιο. Ήδη έχει εφαρμοστεί για τους νυν συνταξιούχους μια νέα μείωση, με την αύξηση από 4% σε 6% των εισφορών υπέρ του κλάδου υγείας. 
 
Οι βασικοί άξονες της επίθεσης συνοψίζονται ως εξής: α) στην εξαφάνιση της επικουρικής σύνταξης

Η κρίση, η αντίσταση της εργατικής μας τάξης και τα καθήκοντα της πρωτοπορίας

Απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής - Τροτσκιστικής Ένωσης (4η Διεθνής)

Δείτε το ένθετο σε μορφή PDF
Ένθετο Νο 171 - Η κρίση, η αντίσταση της εργατικής μας τάξης και τα καθήκοντα της πρωτοπορίας

Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Για τα αποτελέσματα των εκλογών της 20ής Σεπτεμβρίου

Για τα αποτελέσματα των εκλογών ακούσαμε πολλά και θ' ακούσουμε κι άλλα· κάποιοι δοξολογούν τον «χαρισματικό ηγέτη» Αλέξη Τσίπρα και επαινούν τον «ρεαλισμό» του ελληνικού λαού· άλλοι πάλι λοιδορούν τον «ανώριμο» ελληνικό λαό, ότι μέσα σε δυο μήνες ξέχασε το «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος και υποτάχθηκε οικειοθελώς στους εκβιαστές του... Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική: μη διαθέτοντας καμιά απολύτως πολιτική ηγεσία που να δικαιούται την εμπιστοσύνη του, που να εμπνέει για μια άλλη πορεία –αποφασιστικής σύγκρουσης με τους ντόπιους και ξένους εκμεταλλευτές–, ο εργαζόμενος λαός μας επέλεξε σε αυτές τις εκλογές: είτε να απόσχει μαζικά (η αποχή ξεπέρασε κάθε ιστορικό προηγούμενο) είτε να δώσει μια ψήφο ανοχής στον Τσίπρα, που σε καμιά περίπτωση δεν μεταφράζεται σε «έγκριση των μνημονίων» αλλά σε απέχθεια απέναντι στα παλιά αστικά κόμματα. Εννοείται ότι το κομμάτι εκείνο της εργατικής τάξης και των εργαζομένων που επέλεξε το δεύτερο έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος. Εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές δεν συνηθίζουμε να «χαϊδεύουμε» την τάξη μας και να αποκρύπτουμε τις αδυναμίες της. Και αν πιστεύαμε ότι η τάξη μας μπορεί να πετύχει νίκες χωρίς την κατάλληλη ηγεσία, και μάλιστα δια της κοινοβουλευτικής οδού, απλούστατα δεν θα ήμαστε μαρξιστές. Κάθε συνειδητός εργάτης οφείλει να κατανοήσει ότι χωρίς οργάνωση, ενότητα και πάλη δεν υπάρχει καμιά διέξοδος σωτηρίας και επιβίωσης για την τάξη μας.
Η επόμενη περίοδος θα είναι οπωσδήποτε δύσκολη για τα φτωχά και καταπιεζόμενα στρώματα του ελληνικού λαού. Τα ήδη ψηφισμένα μέτρα του μνημονίου αρκούν για να συνεχιστεί το θέρισμα των δικαιωμάτων μας, το «κουτσούρεμα» της ζωής μας, χωρίς μάλιστα να υπολογίσουμε και τη νέα αναταραχή στην παγκόσμια οικονομία, που έχει ήδη αρχίσει να επηρεάζει την Ευρώπη. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, είναι σίγουρο ότι θα δοθούν ευκαιρίες για ανασύνταξη δυνάμεων και μια νέα αγωνιστική τοποθέτηση και στάση τμημάτων του λαού μας. Ο κρίσιμος παράγοντας είναι το κατά πόσον στα νέα αγωνιστικά μέτωπα θα βγουν μπροστά νέες, άφθαρτες, μαχητικές, τολμηρές ηγεσίες. Οι οποίες δεν θα έχουν καμιά σχέση με αστικά υποκατάστατα και υπολείμματα παλιών χρεοκοπημένων «αριστερών» ρευμάτων, που ούτως η άλλως έχουν αποστατήσει εδώ και δεκαετίες από τον μαρξισμό και τα ιστορικά συμφέροντα της εργατικής τάξης. Σ’ αυτό τον ιερό σκοπό ρίχνουμε όλες τις δυνάμεις μας εμείς οι Κομμουνιστές-Τροτσκιστές. Και καλούμε και καθέναν και καθεμιά που πονάει την υπόθεση της εργατικής μας τάξης να συναντηθούμε στον κοινό αγώνα!

23/9/2015
Η Συντακτική Επιτροπή της Σοσιαλιστικής Προοπτικής


Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

Δεν επιλέγουμε τον δήμιο που θα μας εκτελέσει Ξαναλέμε ΟΧΙ με την ψήφο και με τους αγώνες μας!


Με τις εκλογές-παρωδία της 20ής Σεπτεμβρίου οι ξένοι και ντόπιοι εκμεταλλευτές επιδιώκουν να βάλουν οριστικά στη γωνία το λαό μας. Στα γενοκτονικά τους σχέδια όχι μόνο δεν πρόκειται να έχουν ποτέ τη συναίνεσή μας αλλά θα μας ξαναβρούν μπροστά τους, έτοιμους για νέα ΟΧΙ!

Να εκμεταλλευτούμε την αναπόφευκτη πολιτική αστάθεια για να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας! Πάνω απ’ όλα χρειαζόμαστε οργάνωση και νέες, αποφασισμένες, τίμιες, μαχητικές ηγεσίες.    




1. Σε μια νέα φάση μπαίνει ο αγώνας του ελληνικού λαού για την επιβίωσή του μετά την άτακτη υποχώρηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στους «δανειστές» και την υπογραφή του εφιαλτικού 3ου Μνημονίου – παρά το συντριπτικό «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος της 5ης Ιουλίου. Η κυβέρνηση Τσίπρα, που καρπώθηκε τις ελπίδες ενός μεγάλου κομματιού του ελληνικού λαού για να μπει ένα τέρμα στην πολιτική της μνημονιακής ισοπέδωσης της ζωής του, τσαλαπάτησε την ξεκάθαρη εντολή που έλαβε με το δημοψήφισμα και υποτάχθηκε πλήρως στην «κόκκινη γραμμή» της αστικής τάξης να μη διακινδυνέψει καμιά σύγκρουση με τους «δανειστές» – αποδεικνύοντας έτσι και την ξεκάθαρα αστική της φύση. Μπροστά στον κίνδυνο η εφαρμογή των δρακόντειων μέτρων του 3ου Μνημονίου να βάλει την κυβέρνησή του σε κατάσταση ραγδαίας φθοράς, ο Τσίπρας κατέφυγε σε πρόωρες εκλογές, με σκοπό να αιφνιδιάσει τον ελληνικό λαό και να επιβιώσει ο ίδιος πολιτικά, αυτή τη φορά ως διαχειριστής της νέας μνημονιακής «θεραπείας». Όμως, οι κάλπες της 20ής Σεπτεμβρίου θα βγάλουν ακόμα μεγαλύτερη πολιτική αστάθεια – κι αυτό μπορεί να δώσει στο πιο πρωτοπόρο κομμάτι του ελληνικού λαού το χρόνο να ανασυνταχθεί, να μπει και πάλι στη λογική της αντίστασης.

ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΣ


Η σοσιαλιστική προοπτική, δηλαδή η αναγκαιότητα της εγκαθίδρυσης της σοσιαλιστικής κοινωνίας, δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με αστικά υποκατάστατα

Το πρώτο φύλλο της Σοσιαλιστικής Προοπτικής μας, Μάρτιος του 1982. Από τότε 
μέχρι σήμερα αταλάντευτα ενάντια στην εκμεταλλεύτρια αστική τάξη, για την
 επανάσταση και το σοσιαλισμό!
Εδώ και αρκετό καιρό έχει εμφανιστεί στο Ίντερνετ μια οργάνωση με το όνομα της εφημερίδας μας, «Σοσιαλιστική Προοπτική». Πρόκειται για μια κατάσταση προερχόμενη από διάφορα αποκαΐδια του αστικού κόμματος του ΠΑΣΟΚ και με μέλη διάφορους καθηγητές πανεπιστημίων, εργατοπατέρες συνδικαλιστές κ.λπ. Πρόκειται για μια κατάσταση που δεν έχει καμία σχέση με τη σοσιαλιστική προοπτική της κοινωνίας, καθώς ο σοσιαλισμός τους είναι ο «σοσιαλισμός» του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου, δηλαδή η πλήρης διαστρέβλωση και δυσφήμηση του όρου, καθώς –ως γνωστόν– ο παπανδρεϊσμός υπερασπίστηκε αφοσιωμένα την ελληνική αστική τάξη και τα συμφέροντά της και συνειδητά εκμαύλισε το εργατικό και αριστερό κίνημα και διέφθειρε την ηγεσία του.
Δηλώνουμε ξεκάθαρα ότι δεν έχουμε και δεν θα μπορούσαμε να έχουμε καμία σχέση με τέτοια μορφώματα και ανδρεοπαπανδρεϊκά υποκατάστατα. Εμείς είμαστε Κομμουνιστές-Τροτσκιστές, παλεύουμε για την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού και την εγκαθίδρυση μιας κοινωνίας ελευθερίας και ισότητας, μιας πραγματικής σοσιαλιστικής κοινωνίας. Δηλώνουμε ότι θα υπερασπιστούμε το όνομα και την ουσία του σοσιαλισμού από τέτοιες καταστάσεις, που τον χρησιμοποιούν μόνο για να τον δυσφημίσουν.